تحلیل تطبیقی چارچوبهای حقوقی هوش مصنوعی در آمریکا و اتحادیه اروپا: رویکردها و چالش ها

در دهه سوم قرن بیست و یکم، هوش مصنوعی (AI) به عنوان زیرساختی کلیدی در اقتصاد، حقوق، امنیت و اجتماع جهانی شناخته می شود. توانمندی هایی چون تحلیل کلان داده ها، یادگیری ماشینی، تصمیم گیری خودکار و تعامل هوشمند، فرصت های گسترده ای برای دولت ها، شرکت ها و شهروندان ایجاد کرده است. با این حال، چالش هایی نظیر تبعیض الگوریتمی، تهدید حریم خصوصی، تصمیم گیری های غیرقابل توضیح، اتوماسیون مشاغل و سوءاستفاده از فناوری های زبانی و تصویری، نگرانی های فزاینده ای پدید آورده اند. در این زمینه، قوانین و مقررات AI به ضرورتی راهبردی تبدیل شده اند. اتحادیه اروپا با تصویب AI Act و رویکرد مدیریت مبتنی بر ریسک، نخستین چارچوب جامع حقوقی برای هوش مصنوعی را ارائه کرده است. در مقابل، ایالات متحده با رویکردی غیرمتمرکز و نوآوری محور، به تنظیم گری ایالتی و بخشی روی آورده است. این تفاوت رویکردها، پرسش هایی را درباره تعادل میان نوآوری و حفاظت از حقوق شهروندان و نیز امکان ایجاد استانداردهای هماهنگ جهانی مطرح می کند. مقاله حاضر، با روش تحلیل تطبیقی و با اتکا به شواهد تجربی، اسناد حقوقی و منابع آماری معتبر، به بررسی نقاط قوت و ضعف این دو نظام تنظیم گری می پردازد. هدف، شناسایی چالش ها و فرصت ها در هر رویکرد و ارائه راهکارهایی برای همگرایی و هماهنگی بین المللی در حوزه قوانین هوش مصنوعی است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، قوانین اتحادیه اروپا ، چالش های حقوقی ، اخلاق هوش مصنوعی ، مقررات AI Act