ارزیابی روشهای اجرای روسازی بالاستی راه آهن و تعیین روش بهینه

روسازی بالاستی یکی از اجزای کلیدی زیرساخت خطوط راه آهن است که نقشی کلیدی در تحمل بارهای دینامیکی و استاتیکی ناشی از تردد قطارها و انتقال بار کمتر به زیرساخت های خط ریلی ایفا می کند. برای ساخت خطوط بالاستی بعد از بررسی شرایط حاکم بر مسیر ریلی، تجهیزات در دسترس و برنامه زمانی از سه روش اصلی شامل روش سنتی، روش کوپلاژگذاری و روش تمام مکانیزه استفاده می شود. در این پژوهش برای تعیین بهترین روش اجرای روسازی، از ترکیب روش DEMATEL و Analytic Network Process (DANP) استفاده شده است. در این راستا ابتدا معیارها و زیرمعیارهای موثر بر انتخاب روش اجرایی مورد شناسایی قرار گرفت و سپس با بهره گیری از نظرات خبرگان و مدل سازی شبکه ای، وزن هر یک از عوامل مشخص شد. همچنین روابط تاثیرگذاری و تاثیرپذیری معیارها نشان داد که معیار فنی بیشترین تاثیرگذاری را دارد و پس از آن، معیارهای پروژه زمان بندی، و امکان پذیری اجرایی به ترتیب در رتبه های بعدی از نظر تاثیرگذاری قرار گرفتند. در بررسی زیرمعیارهای مختلف، انطباق با شرایط اقلیمی و دوام سیستم روسازی به ترتیب بالاترین مقدار تاثیرگذاری و تعامل با معیارها را داشتند که نشاندهنده اهمیت آن عوامل در تصمیم گیری است.

کلیدواژه ها:

روسازی بالاستی ، کوپلاژگذاری ، روش مکانیزه ، روش DANP