نقش مشارکت شهروندان در پروژههای نوسازی بافت فرسوده

این مقاله با هدف بررسی تاثیر مشارکت شهروندان در پروژههای نوسازی بافتهای فرسوده شهری انجام شده است. مطالعه حاضر با رویکرد ترکیبی (کمی و کیفی) و با استفاده از روش های پیمایشی (۴۸۳ پرسشنامه) و مصاحبه نیمه ساختار یافته (با ۵۱ مدیر) به تحلیل داده ها پرداخته است. یافته های کمی نشان داد مشارکت شهروندی با ضریب همبستگی ۲۸۷۸۰ با رضایت ساکنان و ۲۸۷۰۴ با پایداری اجتماعی، بیشترین تاثیر را بر ابعاد اجتماعی پروژه ها دارد. همچنین، تحلیل رگرسیون چندگانه (با ضریب تعیین ۲۸۶۱۸) نشان داد متغیرهای تعلق محلی و اعتماد به نهادها بیشترین سهم را در پیش بینی مشارکت دارند. از میان سازوکارهای مشارکتی، کارگروههای محلی با میانگین ۳۸۵۰ (در مقیاس ۱ امتیازی) موثرترین روش شناسایی شد. نتایج کیفی نیز موید اهمیت شفافیت فرآیندها و استفاده از رهبران محلی در افزایش مشارکت بود. این پژوهش الگوی سه بعدی شامل نهادهای مشارکتی پایدار، سیستم های نظارتی ترکیبی و برنامه های توانمندسازی را برای بهبود مشارکت پیشنهاد می دهد. یافته ها حاکی از آن است که رویکردهای مشارکتی نه تنها چالش های اجرایی را کاهش می دهند، بلکه پایداری بلندمدت نتایج نوسازی را نیز تضمین می کنند.

کلیدواژه ها:

مشارکت شهروندی ، نوسازی بافت فرسوده ، سرمایه اجتماعی ، کارگروههای محلی ، پایداری شهری