تاثیر حافظه جمعی بر طراحی فضاهای عمومی در بافت تاریخی: از خاطره تا مکان

حافظه جمعی به عنوان یکی از مفاهیم بنیادین در شناخت لایه های هویتی و تاریخی شهر، نقشی اساسی در بازخوانی فضاهای عمومی ایفا می کند. این مقاله با رویکردی کیفی و تحلیلی، به بررسی پیوند میان طراحی فضاهای عمومی و بازنمایی حافظه جمعی در بافت تاریخی شیراز می پردازد. هدف اصلی، شناسایی ظرفیت های فضایی و روایتی ارگ کریم خان و محدوده اطراف آن به عنوان بستری برای احیای لایه های تاریخی و خاطرات جمعی ساکنان شهر است. روش تحقیق مبتنی بر تحلیل محتوای متون نظری، مطالعات موردی و خوانش لایه های تاریخی-فضایی محدوده شهر است. یافته ها نشان می دهند که فضاهای عمومی در بافت های تاریخی، به ویژه در نقاطی که دارای ارزش های نمادین، روایی و اجتماعی اند، قابلیت ایفای نقش موثر در بازتولید حافظه جمعی را دارند. همچنین، طراحی مشارکتی، روایت مندی فضایی و توجه به حافظه به عنوان ابزارهای موثر در این فرآیند معرفی می شوند. این مقاله تاکید دارد که ارتقاء کیفیت فضاهای عمومی تاریخی از طریق بازخوانی و بازآفرینی حافظه جمعی، می تواند به تقویت حس تعلق، هویت جمعی و پایداری فرهنگی در شهرهای تاریخی منجر شود.

کلیدواژه ها:

حافظه جمعی ، بافت تاریخی ، روایت مندی فضایی ، طراحی مشارکتی