تخصیص کارای هزینهها با استفاده از روش تحلیل پوششی دادهها ( DEA ) در سیستم های هزینه یابی؛ از تئوری تا عمل

عملکرد واحدهای تحت نظر یک سازمان همیشه برای مدیران رده بالا و میانی دارای اهمیت بوده است ارزیابی عملکرد واحدهای مختلف یک سازمان می تواند نقش مهمی در بالا بردن سطح بهره وری و همچنین بهبود ارتقای عملکرد سازمان ها داشته باشد. در واقع یکی از مهم ترین جنبه های تحلیل سازمان ها، اندازه گیری کارایی درآمد و هزینه می باشد. رفتار هزینه یکی از مسائل اساسی در حسابداری صنعتی است. عدم اطمینان تقاضا به احتمال زیاد بر تعهدات مدیران بر منابع ثابت فعالیت که قبل از توجه به تقاضای واقعی انتخاب می شوند، موثر است. ارزیابی علمی و دقیق عملکرد و تخصیص منابع به مدیران این امکان را میدهد که منابع را بهینه تر تخصیص داده و از طریق بهره برداری بهینه از آنها، به موفقیت و رشد ک سبوکارها و سازمان ها کمک ک نند ولی پیچیدگی عملیات شرکت، حجم زیاد داده ها مدیران را ملزم می کند تا با رویکرد علمی بر واحدتجاری نظارت کنند. در مقوله ارزیابی عملکرد، یکی از چالشهای اساسی و مهم در همه سیستم های بهایابی (هزینه یابی)، نحوه تسهیم یا تخصیص دقیق هزینه ها است. در این زمینه رویکردها و روشهای مختلفی ارائه شده است. یکی از روش های بالقوه (و شاید بالفعل) در این زمینه، استفاده از شاخص کارایی عملیاتی یا کارایی مالی به عنوان مبنای تسهیم هزینه است. برای محاسبه کارایی در واحدهای مدیریت تصمیم ( DMU) سیستم های زیادی وجود دارد که یکی از دقیق تریو جدید ترین آنها استفاده از رویکرد موسوم به تحلیل پوششی داده ها است. هدف این پژوهش بررسی روش تحلیل پوششی داده ها برای محاسبه کارایی واحدهای سازمانی و استفاده از آن به عنوان مبنای تسهیم هزینه های مشترک است.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی دادهها ، هزینه یابی ، هزینه یابی بر مبنای فعالیت ، کارایی ، تسهیم هزینه