تحلیل و بررسی تاثیر آموزش مبنی بر هویت قومی و محلی: مطالعه موردی

این مطالعه به بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر هویت قومی و محلی بر یادگیری و مشارکت دانشآموزان میپردازد. با استفاده از روش مطالعه موردی، دادهها از طریق مصاحبه، مشاهده و تحلیل محتوای برنامههای درسی جمعآوری شدند. نتایج نشان میدهد که ادغام عناصر فرهنگی و بومی در آموزش، موجب افزایش انگیزه و تعامل دانشآموزان با محتوای درسی میشود. همچنین، این رویکرد به تقویت حس تعلق و هویت فرهنگی در میان یادگیرندگان منجر شده است. با این حال، چالشهایی مانند کمبود منابع آموزشی مناسب و مقاومت برخی معلمان در برابر تغییر روشهای سنتی تدریس شناسایی شد. یافتهها حاکی از آن است که آموزش مبتنی بر هویت محلی نهتنها عملکرد تحصیلی را بهبود میبخشد، بلکه به حفظ و انتقال میراث فرهنگی نیز کمک میکند. این پژوهش پیشنهاد میکند که سیاستگذاران آموزشی و برنامهریزان درسی، توجه بیشتری به تنوع فرهنگی در طراحی برنامههای درسی داشته باشند. همچنین، آموزش معلمان برای بهکارگیری موثر این روشها ضروری است. در نهایت، مطالعه حاضر نشان میدهد که تلفیق فرهنگ محلی در آموزش میتواند پلی بین دانش رسمی و غیررسمی ایجاد کند و یادگیری را معنادارتر سازد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، هویت قومی ، هویت محلی ، مطالعه موردی ، برنامه درسی ، فرهنگ بومی.