بررسی تاثیر محیط یادگیری فیزیکی و روانی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش به بررسی تاثیر محیط یادگیری فیزیکی و روانی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می پردازد. محیط فیزیکی شامل عوامل عینی مانند نور، صدا، فضای کلاس و امکانات آموزشی است، در حالی که محیط روانی به جنبه های عاطفی، اجتماعی و انگیزشی مانند روابط معلم-دانش آموز، جو کلاس و حمایت عاطفی اشاره دارد. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و داده ها از طریق پرسشنامه و مشاهده در بین ۳۰۰ دانش آموز دوره متوسطه جمع آوری شد. نتایج نشان داد که هر دو محیط فیزیکی و روانی تاثیر معناداری بر پیشرفت تحصیلی دارند. بهبود شرایط فیزیکی مانند کاهش سروصدا و افزایش نور طبیعی منجر به افزایش تمرکز و مشارکت دانش آموزان شد. همچنین، جو روانی مثبت و حمایت گرانه باعث کاهش استرس و افزایش انگیزه تحصیلی گردید. تعامل بین این دو محیط نیز نقش کلیدی در ارتقای عملکرد دانش آموزان ایفا کرد. یافته ها حاکی از آن است که توجه همزمان به ابعاد فیزیکی و روانی محیط یادگیری می تواند به عنوان یک راهبرد موثر در بهبود کیفیت آموزش مورد استفاده قرار گیرد. این پژوهش بر ضرورت برنامه ریزی آموزشی یکپارچه برای بهینه سازی شرایط یادگیری تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

محیط یادگیری فیزیکی ، محیط یادگیری روانی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان ، جو کلاس.