بررسی رشد شرکت و سهام ارزشی بر وجه نقد نگهداری شده در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

سهام ارزشی یکی از اجزاء اصلی تشکیل دهنده ساختار سرمایه محسوب می شوند. با توجه به منابع تامین مالی، شرکت ها از بازده و ریسک متفاوتی در عرصه ی بازارهای تامین سرمایه برخوردار هستند. روش های تامین مالی برای تداوم فعالیت و اجرای پروژه های سودآور در فرآیند رشد شرکت ها بسیار موثرند و موجب ادامه حیات شرکت ها در بازارهای رقابتی می شوند. تامین مالی به روش های مختلف کوتاه مدت و بلندمدت صورت می گیرد و شرکت ها می توانند منابع مالی خود را از داخل شرکت (برای نمونه از محل سود انباشته یا خارج از شرکت از طریق انتشار سهام یا بدهی) تامین کند. جذب پس اندازها و نقدینگی و ایجاد زمینه سرمایه گذاری برای سهامداران، هم برای شرکت ها و هم برای سهامداران مفید فایده خواهد بود. از دیدگاه نظری، جذب نقدینگی سهامداران از طریق بازار سرمایه، موجب تامین مالی و در نتیجه سرمایه گذاری شرکت ها در پروژه ها با بازده و سودآوری مناسب خواهد شد. سودآوری موجب افزایش و بهبود جریانات نقدی ورودی به داخل شرکت شده و این موضوع در بلندمدت باعث افزایش ارزش شرکت در بازار سرمایه خواهد شد. افزایش ارزش شرکت نیز خود افزایش ثروت سهامداران را به دنبال دارد. از آنجا که موجودی نقد از منابع اصلی شرکت است، کنترل هزینه و سطوح نگهداری وجوه نقد اهمیت دارد. این امر ایجاب می کند که شرکت ها هدف های موجودی نقد را برای هر یک از فعالیت های کسب و کار و همچنین برای کل فعالیت های کسب و کار تعریف کنند. هنگامی که از سیستم هدف های موجودی نقد و گزارش های کنترل جریان وجوه نقد برای مقایسه نتایج واقعی با هدف های تعیین شده استفاده می شود، به مدیران باید گفته شود که با توجه به مسئولیت های ایشان در جریان وجوه نقد شرکت، چه نقش و کارکردی از آنان در این رابطه انتظار می رود و آیا هدف های تعیین شده تحقق یافته است یا خیر. پژوهش ها نشان می دهند که عواملی مانند حساب های دریافتنی، موجودی های کالا، خالص سرمایه در گردش، بدهی های جاری، بدهی های بلندمدت، سود خالص، سود تقسیمی، نوسان جریان ها وجوه نقد، فرصت های رشد شرکت و اندازه شرکت ها و غیره بر ارزش یا میزان سطح نگهداشت وجه نقد در شرکت ها موثرند.

کلیدواژه ها:

سهام ارزشی ، رشد شرکت ، وجه نقد نگهداری شده