جایگاه مدیریت ارزش افزوده در پروژه های عمرانی صنعت آب ایران

پروژه های عمرانی صنعت آب ایران از اهمیت حیاتی برخوردارند، زیرا نقش مستقیمی در تامین نیازهای اساسی جامعه و توسعه پایدار کشور ایفا می کنند. این پروژه ها شامل ساخت و نگهداری سدها، شبکه های آبیاری و زهکشی، تصفیه خانه های آب و فاضلاب، و خطوط انتقال آب می شوند. با توجه به چالش های فزاینده کم آبی و تغییرات اقلیمی، اجرا و اتمام هرچه سریعتر این پروژه ها به منظور مدیریت بهینه منابع آب، افزایش بهره وری مصرف، و کاهش هدررفت آب ضروری هستند، تا آنجا که می توانند به بهبود امنیت غذایی، کاهش وابستگی به منابع آبی خارجی، و توسعه کشاورزی و صنعت کمک کنند. سرمایه گذاری در این پروژه ها نه تنها به نفع نسل فعلی است، بلکه آینده ای پایدارتر و امن تر را برای نسل های آینده تضمین می کند. لیکن با توجه به این که مجری طرح اکثریت پروژه های آبی ایران بخش دولتی می باشد، مبحث مدیریت پروژه در این طرح ها چالش های مخصوص به خود را به همراه دارد. یکی از این موارد مبحث مدیریت ارزش افزوده یا همان EVM می باشد که یک ابزار و روش جامع در کنترل پروژه است و در بحث نظارت و کنترل عملکرد پروژه استفاده می شود. این روش به طور خاص برای اندازه گیری، پایش و تحلیل عملکرد و پیشرفت پروژه نسبت به برنامه ریزی های زمان بندی و بودجه ای کاربرد دارد و بخشی از فرآیندهای مدیریت پروژه است، تا جایی که خروجی محاسبات ارزش افزوده، مبنای تصمیم گیری برای توقف یا ادامه روند اجرا در بسیاری از پروژه ها در جهان می باشد. اما با توجه به اینکه صنعت آب در همه جای جهان و علی الخصوص ایران، از مباحث استراتژیک و حیاتی می باشد، مدیریت ارزش افزوده، در زمان اجرای پروژه های آبی هیچ گاه در نظر گرفته نمی شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت پروژه ، ارزش افزوده ، EVM ، عمران ، آب