بررسی و مقایسه برخی از ویژگی های فیزیولوژیک و آنتروپومتریک مردان کاراته کار نخبه و آماتور

روش های مختلفی برای شناسایی شاخص های موفقیت در ورزش وجود دارند که عبارتند از: مقایسه ویژگی های بازیکنان پیشرفته و آماتور، محاسبه معادلات رگرسیون برای پیش بینی عملکرد و مطالعات کتابخانه ای و مراجعه بهمنابع موجود ) 1(. در این تحقیق از روش اول استفاده شد. هدف از پژوهش حاضر بررسی و مقایسه برخی از شاخص های فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی کاراته کاران نخبه و آماتور استان خراسان جنوبی با هدف استعدادیابی در کاراته وکسب نتایج بهتر در حوزه قهرمانی می باشد. کاراته به عنوان یکی از ورزش های رزمی شناخته شده و پرطرفدار از اعتبار خاصی در بین اهالی ورزش به ویژه نوجوانان برخوردار است. با توجه به وجود سبک های متنوع در این رشته علاقه مندان زیادی به این ورزش روی آورده اند. کاراته دارای مسابقات مختلفی در سطوح کشوری، بین المللی، آسیایی وجهانی می باشد و همین مسأله محبوبیت و اهمیت این رشته ورزشی را برای کسب مدال در بین طرفداران و سازمان های ورزشی دو چندان کرده است. وجود فاکتورهای فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی در سطوح عالی برای قهرمانان اینرشته انکار ناپذیر است ) 2(. به گونه ای که ورزشکاران با تمرین و ممارست به مهارت های زیادی از لحاظ عملکردی و تغییرات در ویژگی های جسمانی دست می یابند. بالا بردن سطح آمادگی جسمانی و قلبی- عروقی، به اجرای بهتر ورزشکاران در مسابقات منجر می شود ) 3، 4(. امروزه با توجه به حرفه ای شدن ورزش، شناخت وضعیت و ساختاربدنی آنچنان مورد توجه متخصصین قرار گرفته است که سوق دادن نونهالان و نوجوانان به رشته های ورزشی که در آن مستعد هستند، از مهمترین عوامل شناخت نوع ورزش برای هنرآموز به شمار می رود و اهمیت استعدادیابی در این زمینه را بسیار زیاد می کند. زیرا در این شیوه هم از اتلاف وقت هنرجو و مربی جلوگیری شده و هم اینکه از پرداختهزینه های بیهوده توسط والدین جلوگیری می شود

کلیدواژه ها:

استعدادیابی در ورزش ، ورزش های رزمی ، خصوصیات بدنی و عملکردی