بررسی سیستم عاملهای بلادرنگ و تاثیر استفاده الگوریتمهای متفاوت زمانبندی پردازنده در آنها

با توجه به گستره استفاده از دستگاههای تعبیه شده و کاربردهای آنها در صنایع متفاوت، تحقیق و توسعه این سیستمها حائز اهمیت است. ویژگی بلادرنگ بودن این سیستمها با در نظر گرفتن کاربردهای آنها یک الزام می باشد. توانایی پاسخگویی بلادرنگ به درخواست ها باید در سیستم عامل سیستم های تعبیه شده در نظر گرفته شود. مهم ترین عامل در ایجاد این ویژگی الگوریتم هایی است که در سطح هسته سیستم عامل برای زمانبندی کارها در پردازنده استفاده می شود. الگوریتمهای زمانبندی توسط معیارهای متفاوتی سنجیده و مقایسه می شوند. در این مقاله قصد داریم نیازمندی های سیستم عامل های بلادرنگ را بررسی کرده، معیارهای کارایی را برای آنها بیان کنیم و تاثیر الگوریتمهای زمانبندی متفاوت بر این معیارهای کارایی را بسنجیم. در انتهای این مقاله بیان خواهیم کرد که الگوریتم های زمانبندی Multilevel Queue Scheduling ، Rate-Monotonic و Earliest -Deadline -Scheduling علیرغم مشکلاتی که دارند، از بین الگوریتم هایی که بررسی شدند از مناسب ترین الگوریتمها برای زمانبندی پردازنده سیستم عامل های بلادرنگ است.

کلیدواژه ها:

سیستم عامل های بلادرنگ ، الگور یتمهای زمانبند ی پردازنده ، سیستمهای بلادرنگ سخت و نرم ، س یستمهای تعبیهشده