بررسی میزان رضایت مندی شهروندان از پارکها و فضاهای سبز شهری شهر اراک

با افزایش جمعیت، توسعه و گسترش شهرنشینی، انسانها به تدریج از طبیعت دور شده و تراکم بیش ازحد جمعیت و ایجاد محیط های انسان ساز، نیازهای زیست محیطی، جسمی و رو انی انسان را بیشتر بروز داده است. برای رفع این نیازها، انسان شهرنشین اقدام به ایجاد پارکها در داخل شهرها کرده است. هدف تحقیق حاضر اولویت بندی شاخص های رضایت مندی شهروندان از پارکها و فضاهای سبز شهری با استفاده از مدل topsis درپارکهای امیرکبیر، بانوان و جنت شهر اراک می باشد. روش انجام پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی و پیمایشی است. قسمت اعظم اطلاعات به صورت تکمیل پرسشنامه بین شهروندان و مراجعان به پارک اخذ شده و در نهایت تجزیه و تحلیل آماری برروی آن صورت گرفته است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که اکثر معیارها از حد ایده آل مثبت به یک اندازه فاصله دارند و فاصله آنها از ۲.۵ تا۲.۶ می باشد. در رتبه بندی نهایی عنصر فضای سبز در رتبه اول رضایت مندی از عناصر پارک های شهری قرار گرفته است. همچنین شاخص امنیت آخرین رتبه را کسب کرده که کم اهمیت ترین عنصر می باشد. همچنین بین وضعیت شغلی و زمان استفاده از پارک رابطه معناداری وجود دارد. اما بین کارکرد پارک های شهر و نوع جنیست رابطه معناداری وجود ندارد. بنابراین ایجاد حس مشترک برای نگهداری و توجه ویژه به پارک ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چرا که در نهایت شهروندان هستند که از این فضاهای شهری استفاده می کنند.

کلیدواژه ها:

پارک های شهری ، رضایت مندی شهروندان ، روش شباهت به گزینه ایده آل ، شهر اراک