استفاده از داده های بزرگ در پیش بینی و مدیریت بحران های شهری

با توجه به قرارداشتن کاربری های حیاتی، هر یک از مناطق شهر از اهمیت بسیاری برخوردار است؛ بنابراین برنامه ریزی جهت کاهش خسارات، ایجاد ایمنی و پایداری نسبی شهرها از اقدامات مهم برنامه ریزی شهری است و از آنجایی که فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی جدید بسیاری از جنبه های زندگی روزمره ما را در دهه های گذشته تغییر داده اند، به طور همزمان باعث تغییر در انواع داده هایی شده اند که جمع آوری، تولید و تحلیل می کنند. این چشم انداز در حال تغییر داده های اغلب به عنوان «داده بزرگ» (Big Data) نامیده می شود. استفاده از داده های بزرگ (Big Data) در شناسایی نقاط بحران می تواند بسیار موثر باشد. با توجه به توانایی های داده های بزرگ (Big Data)، به عنوان بهترین وسیله در تعیین مناطقی که بیشترین احتمال بروز بحران در آنها وجود دارد شناخته می شود. در دنیایی که بحران ها می توانند پیامدهای گسترده ای داشته باشند، درک تاثیر داده های بزرگ بر مدیریت بحران برای مسوولان و مدیران شهری و شهروندان ضروری است. می توان گفت هدف مشخصی این بحث، بررسی قدرت موثر گردآوری، ذخیره سازی و تجزیه و تحلیل داده ها در شکل دادن به آینده مدیریت بحران در شهرها است. در این مقاله به نقش داده های بزرگ (Big Data) در مدیریت بحران های شهری و به عنوان نمونه فرایند تحلیل آسیب پذیری پرداخته می شود. مطالعه حاضر به لحاظ هدف، کاربردی و به لحاظ روش توصیفی-تحلیلی است. با استفاده از مطالعات کتابخانه ها و اسنادی همچون استفاده از مطالعه متون مرتبط با موضوع و تحقیقات پیشین.

کلیدواژه ها:

داده بزرگ ، Big Data ، ایمنی و پایداری ، آسیب پذیری ، برنامه ریزی شهری