مقایسه تاثیر دو الگوی تدریس تربیت بدنی، برافزایش انگیزه دانش آموزان برای فعالیت ورزشی وشناسایی استعدادهای آنان

یکی از الگوهای معروف تدریس تربیت بدنی که در کشورهای مختلف اجرا شده الگوی چندگانه تعلیم و تربیت ورزشی است که در برخی از منابع تحت عنوان تربیت ورزشی نیز آمده است . این مدل تاکید زیادی به پیشرفتمهارت ها و رقابت های ورزشی دارد. تیم ها و گروه هایی تشکیل می شوند، این گروه ها با هم بازی و رقابت می کنند و معلم احتمالا در نقش ناظر یا راهنما عمل می کند)دانش آموز محور(. این مدل ابتدا توسط سایدنتاپ ، مایند، و تاگارت ) 1986 (، و سپس سایدن تاپ) 1994 ( به منظور ارائه رویکردی صحیح تر در آموزش و پرورش، به معلمان تربیت بدنی ارائه شد) 1(. مشخصه های اصلی تربیت ورزشی عبارتند از: 1. فصل ورزشی، 2.وابستگی، 3. رقابت رسمی، 4. رویداد نهایی، 5. ثبت و نگه داری رکورد ها )سوابق و امتیازات(، 6. جشن و سرور) 2(. در مدل تعلیم و تربیت ورزشی دانش آموزان، نقش های متفاوتی دارند ، کاپیتان ، مدیر ؛ داور ؛ امتیاز نگهدار؛ آمارگیر ، کمک مربی و مربی بدنساز) 3(. الگوی دیگر، روش تدریس سنتی رایج در مدارس کشورمانمی باشد که بیشتر مبتنی بر روش معلم محور )مستقیم( بوده و بر مبنای الگوی مهارت محور برنامه ریزی شده است. نتایج یک ارزش یابی ملی از تعلیم و تربیت ورزشی در کشور استرالیا نشان می دهد: در بسیاری از مدارسیکه تعلیم و تربیت ورزشی در آن ها اجرا شد، میزان غیبت کاهش و میزان مشارکت دانش آموزان افزایش یافت، معلمان مشاهده کردند که دانش آموزان زمان زیادی را برای بحث درباره تجربیات تربیت بدنی خود در داخل و خارج از کلاس صرف می کنند،آشکار شد که این مدل در مقایسه با فرم های سنتی تربیت بدنی، قابل تعمیم تر است و دانش آموزان به دلیل تجربیاتی که در این مدل کسب کردند، گرایش بیشتری به ورزش پیدا کردند) 5(. این تحقیق با هدف بررسی مقایسه تاثیر دو الگوی تدریس تعلیم و تربیت ورزشی و سنتی رایج بر انگیزه دانشآموزان برای یادگیری مهارت های ورزشی و شناسایی استعداد و خلاقیت آنان انجام شده است

کلیدواژه ها:

درس تربیت بدنی ، الگوی تدریس تعلیم و تربیت ورزشی ، استعداد دانش آموزان