رابطه بین سبک های دلبستگی و نشانه های اختلال شخصیت مرزی در بزرگسالان جوان

اختلال شخصیت مرزی (BPD) یکی از پیچیده ترین اختلالات روان شناختی است که با ناپایداری هیجانی، روابط بین فردی متلاطم و رفتارهای تکانشی مشخص می شود. سبک های دلبستگی که الگوهای عاطفی و رفتاری فرد در روابط نزدیک را شکل می دهند، نقش مهمی در بروز و شدت نشانه های این اختلال ایفا می کنند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های دلبستگی و نشانه های اختلال شخصیت مرزی در بزرگسالان جوان انجام شده است. مطالعات پیشین نشان داده اند که سبک دلبستگی ناایمن، به ویژه سبک اجتنابی و سبک مضطرب، با شدت بیشتر نشانه های اختلال شخصیت مرزی ارتباط مثبت دارد. افرادی که سبک دلبستگی ناایمن دارند، معمولا در تنظیم هیجان و حفظ روابط پایدار مشکل دارند که این عوامل زمینه ساز بروز علائم اختلال شخصیت مرزی می شوند. از این رو، شناخت الگوهای دلبستگی می تواند به فهم بهتر و ارائه مداخلات درمانی هدفمند کمک کند. در این پژوهش، ارتباط میان سبک های دلبستگی شامل ایمن، اجتنابی و مضطرب با شدت نشانه های BPD بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که سبک دلبستگی ایمن با کاهش نشانه های اختلال شخصیت مرزی و سبک های دلبستگی ناایمن با افزایش این نشانه ها همراه است. این یافته ها اهمیت توجه به الگوهای دلبستگی در ارزیابی و درمان اختلال شخصیت مرزی را نشان می دهد. در نهایت، تاکید می شود که مداخلات روان شناختی در بزرگسالان جوان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی باید به بهبود سبک دلبستگی و مهارت های تنظیم هیجان توجه ویژه داشته باشد تا بتواند در کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی موثر واقع شود. شناخت بهتر این روابط می تواند راهگشای توسعه روش های درمانی جامع تر باشد.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، اختلال شخصیت مرزی ، بزرگسالان جوان ، تنظیم هیجان ، روابط بین فردی