نقش آموزش مهارت های زندگی در پیشگیری از آسیب های اجتماعی دانش آموزان

در دنیای پیچیده و متغیر امروز، آموزش مهارت های زندگی به عنوان رویکردی پیشگیرانه و تقویت کننده، نقش حیاتی در تربیت نسل نوجوان ایفا می کند. این مقاله با هدف تبیین نقش آموزش مهارت های زندگی در کاهش و پیشگیری از آسیب های اجتماعی در میان دانش آموزان، به روش تحلیلی-توصیفی و با اتکا بر مطالعات کتابخانه ای نگاشته شده است. در ابتدا مفاهیم نظری و روان شناختی مهارت های زندگی مورد بررسی قرار گرفته و سپس انواع آسیب های اجتماعی نظیر پرخاشگری، افت تحصیلی، اعتیاد، بزهکاری و انزوای اجتماعی در بستر مدرسه تحلیل شده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که آموزش نظام مند مهارت هایی مانند خودآگاهی، همدلی، کنترل هیجان، تصمیم گیری و حل مسئله، به طور مستقیم در افزایش تاب آوری روانی، تقویت تعاملات اجتماعی سالم و کاهش رفتارهای پرخطر دانش آموزان موثر است. همچنین موانع اجرایی، چالش های نهادی، و راهکارهای بهبود کیفیت اجرای این آموزش ها در مدارس بررسی گردیده است. در نهایت، نتیجه گیری مقاله بر اهمیت راهبردی گنجاندن مهارت های زندگی در برنامه های درسی رسمی و غیررسمی مدارس به عنوان ابزاری بنیادی برای ارتقای سلامت روان و پیشگیری از آسیب های اجتماعی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، آسیب های اجتماعی ، پیشگیری ، دانش آموزان ، آموزش و پرورش ، تاب آوری