تاثیر سبک ارتباطی با معلمان بر اعتماد به نفس دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سبک های ارتباطی معلمان بر میزان اعتماد به نفس دانش آموزان مقطع متوسطه دوم در شهر شیروان بود. با توجه به اهمیت نقش ارتباطات انسانی در محیط های آموزشی، به ویژه رابطه میان معلم و دانش آموز، این تحقیق تلاش کرد تا مشخص کند کدام سبک های ارتباطی (مقتدرانه، مستبدانه، سهل گیرانه و بی تفاوت) بیشترین تاثیر را بر اعتماد به نفس دانش آموزان دارند. پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهر شیروان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، تعداد ۳۵۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه سبک ارتباطی معلم (بر اساس مدل بامریند) و پرسشنامه استاندارد اعتماد به نفس کوپر اسمیت بود. داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس و رگرسیون چندمتغیره تحلیل شدند. یافته ها نشان داد سبک ارتباطی مقتدرانه رابطه مثبت و معناداری با اعتماد به نفس دانش آموزان دارد، در حالی که سبک های مستبدانه و بی تفاوت با اعتماد به نفس رابطه منفی و معنادار داشتند. سبک سهل گیرانه نیز گرچه رابطه مثبتی نشان داد، اما این رابطه از نظر آماری معنادار نبود. نتایج رگرسیون بیانگر آن بود که سبک های ارتباطی معلمان در مجموع توانسته اند حدود ۴۶ درصد از تغییرات اعتماد به نفس دانش آموزان را پیش بینی کنند. این نتایج بر اهمیت آموزش و تقویت مهارت های ارتباطی معلمان برای ارتقای بهداشت روانی و توانمندسازی روانی دانش آموزان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

سبک ارتباطی ، معلم ، اعتماد به نفس ، دانش آموزان ، شیروان