نقش آموزش مبتنی بر پروژه در توسعه مهارت های تفکر خلاق

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقد آموزش مبتنی بر پروژه در توسعه مهارت های تفکر خلاق در میان دانش آموزان مقطع متوسطه بود. این مطالعه به شیوه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه نهم یکی از مدارس شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود. از میان آن ها، دو کلاس به صورت هدفمند انتخاب و به شکل تصادفی به گروه های آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه تفکر خلاق تورنس (فرم ب) بود که شامل چهار مولفه سیالی، انعطاف پذیری، اصالت و بسط است.گروه آزمایش طی هشت هفته در معرض آموزش پروژه محور قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل به شیوه سنتی آموزش دید. داده ها با استفاده از آزمون کوواریانس تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین نمرات پس آزمون تفکر خلاق در دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد. گروه آزمایش در هر چهار مولفه عملکرد بهتری داشت. این یافته ها بیانگر اثربخشی آموزش مبتنی بر پروژه در تقویت مهارت های تفکر خلاق دانش آموزان است.یافته های پژوهش نشان می دهد که تغییر رویکردهای آموزشی از روش های سنتی به روش های فعال و مسئله محور مانند آموزش پروژه محور، می تواند زمینه رشد توانمندی های شناختی سطح بالا را در یادگیرندگان فراهم سازد.واژگان کلیدی: آموزش مبتنی بر پروژه، تفکر خلاق، سیالی، انعطاف پذیری، اصالت، بسط، یادگیری فعال.