برسی تطبیقی ارزش اثباتی شهادت شهود و اسناد در حقوق ایران و ایالات متحده آمریکا

شهادت شهود به عنوان یکی از ادله اثبات دعوی، از زمان های گذشته مورد توجه و اقبال جوامع بشری بوده است اما با اختراع خط و رواج آن در بین عموم، به مرور از اعتبار به اذهان شهود کاسته شد و متعاقبا برخی از سیستم های حقوقی دنیا استناد به شهادت را محدود به موارد کم اهمیت و جزئی کردند. ادله اثبات با توجه به قدرت اثباتی که دارند در دعاوی مورد استناد قرار می گیرند. اسناد و شهادت به عنوان ادله ای با توان اثباتی نسبتا مناسبی که دارند، گاها ممکن است در تعارض و تقابل با یکدیگر قرار بگیرند. با این شرایط سوال اصلی آن است که رویکرد حقوق ایران و آمریکا به موضوع ارزش اثباتی شهادت شهود و اسناد چیست؟ روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – تحلیلی است و یافته ها نشاندهنده آن است که در حقوق ایران، موضوع ارزش اثباتی شهادت شهود و اسناد قابل اثبات است و طبق ماده 241 قانون آیین دادرسی مدنی تشخیص ارزش و تاثیر گواهی با دادگاه است همچنین ارزش اثباتی شهادت شهود و اسناد در حقوق آمریکا مورد قبول قرار گرفته است و تحت عناوین شهادت مستقیم و غیرمسقیم قابل ارزیابی است.

کلیدواژه ها:

شهادت ، شهود ، اسناد ، ایران ، آمریکا