چگونه گوشه گیری محسن محمدی دانش آموز پایه چهارم ابتدایی را بهبود بخشم؟

پژوهش حاضر با هدف بررسی و رفع مشکل گوشه گیری محسن محمدی، دانش آموز پایه چهارم ابتدایی انجام شده است. این مطالعه از نوع اقدام پژوهی بوده و با استفاده از روش های مشاهده مستقیم، مصاحبه با والدین و همکلاسی ها، و بررسی پرونده تحصیلی دانش آموز به جمع آوری اطلاعات پرداخته است.یافته های اولیه نشان داد که محسن دارای نشانه های واضحی از گوشه گیری و انزواطلبی است، از جمله: عدم مشارکت در فعالیت های گروهی، اجتناب از تعامل با همسالان، و اضطراب در موقعیت های اجتماعی. بررسی عوامل موثر در ایجاد این مشکل، ترکیبی از عوامل فردی (اعتماد به نفس پایین)، خانوادگی (سبک تربیتی بیش از حد حمایت گرانه) و آموزشی (تجربیات منفی قبلی در مدرسه) را نشان داد.نتایج حاصل از اجرای این برنامه پس از سه ماه نشان دهنده بهبود قابل توجه در رفتارهای اجتماعی محسن بود. میزان مشارکت او در فعالیت های گروهی از ۱۰% به ۶۵% افزایش یافت، تعداد تعاملات مثبت با همسالان به طور میانگین از ۲ بار در روز به ۷ بار رسید، و نمرات مشارکت کلاسی وی نیز بهبود چشمگیری پیدا کرد.این پژوهش نشان می دهد که با استفاده از یک برنامه جامع و همه جانبه که هم به عوامل فردی و هم به عوامل محیطی توجه دارد، می توان مشکل گوشه گیری دانش آموزان را به طور موثری کاهش داد. پیشنهاد می شود معلمان و مربیان با تشخیص به موقع این مشکل و استفاده از راهکارهای مناسب، از تثبیت این الگوی رفتاری در سال های بعد جلوگیری کنند. همچنین همکاری نزدیک با خانواده ها و ایجاد محیطی حمایتی در مدرسه می تواند نقش تعیین کننده ای در موفقیت این گونه مداخلات داشته باشد.

کلیدواژه ها:

گوشه گیری ، انزواطلبی ، دانش آموز ابتدایی ، اقدام پژوهی ، مهارت های اجتماعی ، اعتماد به نفس