تاثیر باورهای خودکارآمدی دبیران ریاضی بر انگیزه یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه

هدف این پژوهش بررسی تاثیر باورهای خودکارآمدی دبیران ریاضی بر انگیزه یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه است. خودکارآمدی به عنوان باور فرد نسبت به توانایی های خود در انجام وظایف آموزشی و مدیریتی، نقش بسیار مهمی در شکل دهی رفتار و عملکرد دبیران دارد و می تواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر کیفیت آموزش و انگیزه دانش آموزان تاثیرگذار باشد. در این مطالعه، ابتدا مفاهیم خودکارآمدی، انگیزه یادگیری و پیشرفت تحصیلی تبیین شده و سپس رابطه میان باورهای خودکارآمدی دبیران ریاضی و این دو متغیر مورد بررسی قرار گرفته است.نتایج نشان می دهد که دبیران با خودکارآمدی بالا، به شیوه های تدریس متنوع و موثر متوسل می شوند و با اعتماد به نفس بیشتری چالش های کلاس را مدیریت می کنند. این ویژگی موجب ایجاد فضایی انگیزشی برای دانش آموزان شده و نگرش آنها نسبت به درس ریاضی را بهبود می بخشد. همچنین، دانش آموزان در چنین محیط هایی با انگیزه بیشتر و تلاش مستمر به یادگیری پرداخته و پیشرفت تحصیلی قابل توجهی را تجربه می کنند.این پژوهش تاکید می کند که تقویت باورهای خودکارآمدی دبیران ریاضی نه تنها به بهبود عملکرد فردی آنان کمک می کند، بلکه نقشی کلیدی در افزایش انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ایفا می نماید. لذا توجه جدی به این مولفه می تواند زمینه ساز ارتقای کیفیت آموزش ریاضی در مدارس متوسطه باشد و پیشنهاد می شود سیاستگذاران آموزشی و مدیران مدارس به این موضوع اهمیت ویژه ای بدهند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی دبیران ، انگیزه یادگیری ، پیشرفت تحصیلی ، تدریس ریاضی ، دانش آموزان متوسطه.