نقش مشارکت شهروندی در توسعه شهری پایدار: تحلیل اثرات اقتصادی، مالی و اجتماعی عوارض شهری در شهرداری ها

نقش مشارکت شهروندی در توسعه شهری پایدار با تمرکز بر اثربخشی نظام عوارض شهری، محور اصلی این تحلیل را شکل می دهد. عوارض شهری نه تنها به عنوان منبعی مالی برای اجرای پروژه های عمرانی و خدماتی در شهرداری ها عمل می کنند، بلکه ابزاری برای سنجش سطح تعامل اجتماعی، مسئولیت پذیری شهروندان و کارآمدی نهادهای محلی هستند. ارزیابی اثرات اقتصادی، مالی و اجتماعی این عوارض نشان می دهد که میزان تمایل مردم به پرداخت، مستقیما با کیفیت خدمات شهری، شفافیت مالی، عدالت در توزیع منابع و اعتماد عمومی در ارتباط است. زمانی که شهروندان عملکرد شهرداری را منطبق بر منافع عمومی و پاسخگو در برابر پرداخت ها بدانند، مشارکت مالی آنان افزایش یافته و این مشارکت به افزایش منابع پایدار، بهبود سرمایه گذاری محلی و تقویت انسجام اجتماعی منجر می شود. تحلیل مبانی نظری و یافته های تجربی داخلی و بین المللی نشان می دهد که حضور فعال مردم در نظام برنامه ریزی و هزینه کرد عوارض، عامل کلیدی در ارتقاء بهره وری مالی شهرداری ها و تضمین موفقیت برنامه های توسعه ای است. ناکارآمدی در نظام وصول، ضعف شفافیت، و نبود فرصت های واقعی برای مشارکت، چالش هایی هستند که اثربخشی عوارض را در بسیاری از شهرهای ایران تحت الشعاع قرار داده اند. نتیجه تحلیل ها بر این نکته تاکید دارد که پیوند مشارکت شهروندی با ساختار عادلانه و پاسخگوی عوارض شهری، راهبردی موثر برای تقویت ظرفیت مالی شهرداری ها و دستیابی به توسعه شهری پایدار است.

کلیدواژه ها:

مشارکت شهروندی ، عوارض شهری ، توسعه پایدار ، شهرداری ، اعتماد عمومی