سنتز و بررسی رفتار خوردگی و حرارتی پوشش های پلی یورتانی حاوی نانوذرات روی مولیبدات (ZnMoO4)

روغن های گیاهی از منابع تجدید پذیر مهم هستند که به عنوان مواد اولیه جایگزین مواد نفتی برای سنتز پلی ال شده اند. پلی ال ها ترکیباتی هستند که حاوی چندین گروه هیدروکسیل در یک مولکول می باشند که در اثر واکنش با ایزوسیانات ها پلی یورتان را تشکیل می دهند. پلی یورتان ها در کاربرد های گسترده ای مانند فوم، پوشش، الاستومر، چسب و ... مورداستفاده قرارگرفته اند. از قدیمی ترین مشکلاتی که امروزه بسیاری از صنایع با آن مواجه هستند، پدیده خوردگی است. پوشش های پلی یورتانی سرعت واکنش های خوردگی را کاهش می دهند اما به طور کامل در برابر عوامل خورنده نفوذ ناپذیر نیستند. نانوذرات به دلیل سطح ویژه بالا و اندازه ذرات کوچک می توانند باعث بهبود عملکرد پوشش های پلی یورتانی شوند و راه نفوذ عوامل خورنده را مسدود کنند. هدف از این پژوهش تهیه پوشش های پلی یورتانی با استفاده از پلی ال سویا اپوکسی و بررسی عملکرد ضد خوردگی پوشش های پلی یورتانی با افزودن نانوذره روی مولیبدات می باشد. به همین منظور ابتدا پلی ال سویا از طریق واکنش اپوکسیداسیون و باز شدن حلقه اپوکسی روغن سویا سنتز شد. سپس پوشش های پلی یورتانی با درصد های وزنی 5/0، 1، 5/1 و 2 از نانوذره روی مولیبدات تهیه شد. مشخصه یابی پوشش های پلی یورتانی با استفاده از تکنیک های طیف سنجی تبدیل فوریه فروسرخ، رزونانس مغناطیسی هسته ای و میکروسکوپ الکترونی روبشی انجام شد. همچنین خواص مکانیکی آن موردبررسی قرار گرفت. درنهایت فعالیت ضد خوردگی این نانو کامپوزیت ها با استفاده از تست های طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی و تافل بررسی شد. نتایج نشان دهنده آن بود که افزودن 5/0 درصد وزنی نانوذره روی مولیبدات می تواند باعث بهبود عملکرد پوشش پلی یورتانی در برابر خوردگی شود؛ زیرا نانوذرات به طور یکنواخت و همگن در سطح پوشش پخش شده و راه نفوذ عوامل خورنده را مسدود کرده بودند؛ بنابراین می توان 5/0 درصد وزنی از نانوذره روی مولیبدات را مقدار بهینه در این آزمایش در نظر گرفت.

کلیدواژه ها:

پلی ال سویا اپوکسی ، پوشش پلی یورتانی ، نانو کامپوزیت پلی یورتان-روی مولیبدات ، خواص ضد خوردگی ، امپدانس الکتروشیمیایی ، پلاریزاسیون