رابطه مهارت های ارتباطی و سطح اضطراب در دانش آموزان: نقش واسطه ای سبک های فرزندپروری

این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین مهارت های ارتباطی و سطح اضطراب در دانش آموزان با توجه به نقش واسطه ای سبک های فرزندپروری انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است و جامعه آماری آن را دانش آموزان مقطع متوسطه تشکیل می دهند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های استاندارد مهارت های ارتباطی، اضطراب (مثل پرسشنامه اضطراب اسپیلبرگر) و سبک های فرزندپروری (مانند پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند) جمع آوری شدند. برای تحلیل داده ها از روش های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر (مدل سازی معادلات ساختاری) استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین مهارت های ارتباطی ضعیف و سطح اضطراب بالا در دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، سبک های فرزندپروری به ویژه سبک مقتدرانه و سهل گیرانه، به عنوان متغیرهای واسطه ای در این رابطه عمل می کنند. به عبارت دیگر، دانش آموزانی که والدین آن ها از سبک مقتدرانه (ترکیبی از حمایت و کنترل متعادل) استفاده می کنند، از مهارت های ارتباطی بهتری برخوردار بوده و سطح اضطراب کمتری را تجربه می کنند. در مقابل، سبک سهل گیرانه یا مستبدانه با کاهش مهارت های ارتباطی و افزایش اضطراب مرتبط بود.این پژوهش بر اهمیت نقش سبک های فرزندپروری در تقویت مهارت های ارتباطی و کاهش اضطراب در دانش آموزان تاکید می کند. نتایج می تواند برای روان شناسان تربیتی، مشاوران مدرسه و والدین در طراحی برنامه های آموزشی و مداخلات روان شناختی مفید باشد.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، سطح اضطراب ، سبک های فرزندپروری ، دانش آموزان ، تحلیل واسطه ای