نقش بازی های حسی در ارتقاء مشارکت و تمرکز کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم در کلاس های ابتدایی

کودکان دارای اختلال طیف اوتیسم با چالش هایی در ارتباط کلامی، تعامل اجتماعی و پردازش محرک های حسی مواجه اند که این عوامل می توانند فرایند یادگیری آن ها را به ویژه در دوره ابتدایی تحت تاثیر قرار دهند. با توجه به نیازهای خاص این گروه، استفاده از رویکردهای نوین آموزشی اهمیت زیادی دارد. یکی از روش های موثر، بهره گیری از بازی های حسی است؛ بازی هایی که با فعال سازی حواس مختلف، به تقویت توجه، تمرکز، تعامل و کاهش رفتارهای کلیشه ای کمک می کنند. این مقاله با روش مروری-تحلیلی، به بررسی تاثیر بازی های حسی در افزایش مشارکت آموزشی کودکان اوتیستیک در محیط مدرسه می پردازد. ابتدا ویژگی های رفتاری و شناختی کودکان طیف اوتیسم در سنین ابتدایی تبیین شده و سپس انواع بازی های حسی مناسب معرفی می شود. نتایج نشان می دهد که این نوع فعالیت ها ضمن فراهم سازی محیطی ایمن و قابل پیش بینی برای دانش آموزان، باعث ارتقاء مهارت های شناختی و اجتماعی آن ها می شود. در ادامه، راهکارهایی برای طراحی و اجرای بازی های حسی در کلاس های ابتدایی، با تاکید بر امکانات موجود و شرایط معلم، ارائه شده است. این مقاله می کوشد بستری علمی و کاربردی برای معلمان فراهم آورد تا با شناخت بهتر نیازهای حسی کودکان اوتیستیک، فضای آموزشی اثربخش تری ایجاد