بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر هوش هیجانی و اعتیاد به اینترنت در نوجوانان مقطع متوسطه دوم شهر قم

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر هوش هیجانی و اعتیاد به اینترنت در نوجوانان انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با یک گروه آزمایش و کنترل به همراه پیش آزمون-پس آزمون بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر شاغل به تحصیل در دوره دوم متوسطه مدارس دولتی/غیردولتی شهر قم در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. از این میان ۲۴ دانش آموز واجد شرایط، به شیوه هدفمند به عنوان نمونه پژوهش گزینش و به صورت تصادفی در یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه شامل ۱۲ دانش آموز) جایدهی شدند. گردآوری داده ها به شیوه خودگزارشی و با استفاده از پرسشنامه هوش هیجانی (برادبوری و گریوز، ۲۰۰۴) و اعتیاد به اینترنت (یانگ، ۱۹۹۸) انجام شد. برای گروه آزمایش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای دو جلسه) برگزار شد. از روش کوواریانس چندمتغیره یک راهه برای تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج نشان داد اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ارتقاء هوش هیجانی (۰۰۱/۰>P ) و کاهش اعتیاد به اینترنت (۰۰۱/۰>P ) در افراد گروه آزمایش معنادار بود. با توجه به اندازه اثر، ۸۵ درصد از تغییرات هوش هیجانی و ۴۰ درصد از تغییرات اعتیاد به اینترنت، نتیجه به کارگیری گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بود. نتایج این مطالعه امکان سنجی پتانسیل برنامه گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد را به عنوان یک مداخله موثر در ارتقاء هوش هیجانی و کاهش اعتیاد به اینترنت نشان داد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، اعتیاد به اینترنت ، درمان پذیرش و تعهد