تاثیر روش های یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی بر انگیزه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در آموزش ابتدایی

این پژوهش به بررسی ظرفیت تحول آفرین هوش مصنوعی (AI) در آموزش ابتدایی می پردازد و تمرکز آن بر تاثیر این فناوری بر انگیزه دانش آموزان، پیشرفت تحصیلی و تجربه کلی یادگیری آنان است. از طریق مرور جامع ادبیات پیشین، شواهد تجربی، و انجام مصاحبه های کیفی با معلمان و مدیران آموزشی، این مطالعه مزایا و چالش های به کارگیری هوش مصنوعی در محیط های آموزشی را روشن می سازد.یافته ها نشان دهنده ی ارتباط مثبت میان روش های یادگیری مبتنی بر هوش مصنوعی و سطح انگیزه دانش آموزان است؛ به طوری که فناوری می تواند با تقویت حس کنجکاوی، خودمختاری و انگیزه درونی، نقش موثری در درگیر نمودن دانش آموزان در فرایند یادگیری ایفا کند. علاوه بر این، بهبودهای چشمگیر در عملکرد تحصیلی دانش آموزان پس از بهره مندی از آموزش های تقویت شده با هوش مصنوعی، موید اثربخشی این روش های نوآورانه در ارتقاء درک مفهومی عمیق تر و تسلط بر محتوای آموزشی است.با این حال، مواجهه با چالش هایی نظیر عدالت آموزشی، شمول پذیری و ملاحظات اخلاقی نیازمند رویکردی چندبعدی است؛ رویکردی که شامل توسعه حرفه ای مستمر برای معلمان، سرمایه گذاری در زیرساخت های فناوری، و وضع چارچوب های اخلاقی مناسب باشد. پژوهش های بیشتر برای بررسی ابعاد پیچیده ی ادغام هوش مصنوعی در آموزش، از جمله تاثیر آن بر تعاملات معلم و دانش آموز، پویایی های کلاس درس و بسترهای اجتماعی-فرهنگی، ضرورت دارد.در مجموع، همکاری های میان رشته ای و پایبندی به نوآوری اخلاق محور، عناصر کلیدی برای بهره گیری از توان بالقوه ی هوش مصنوعی در راستای ایجاد محیط های یادگیری عادلانه تر، فراگیرتر و اثربخش تر برای تمامی دانش آموزان محسوب می شوند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، یادگیری در مقطع ابتدایی ، انگیزه تحصیلی ، پیشرفت آموزشی ، فناوری در آموزش