تاملی پدیدارشناسانه بر نقش تعادل ذهن و بدن در تربیت دانش آموزان: پیوندی میان روان شناسی، علوم تربیتی و ورزش

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تعادل ذهن و بدن بر تربیت دانش آموزان و نقش آن در ارتقاء موفقیت تحصیلی، سلامت روانی، انگیزه، روابط اجتماعی و توانایی های فردی آنان است. این مطالعه با استفاده از روش کیفی و با رویکرد پدیدارشناسانه انجام شد. جامعه ی آماری پژوهش شامل ۵۰ نفر از دانش آموزان دختر دبیرستان خدیجه کبری شهر اراک بود که از طریق نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته و مشاهده استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که تعادل میان فعالیت های ذهنی و بدنی در دانش آموزان تاثیر مثبتی بر عملکرد تحصیلی و بهبود سلامت روانی آنان دارد. دانش آموزانی که به طور منظم در فعالیت های بدنی شرکت می کنند، گزارش کردند که توانایی بیشتری برای تمرکز در مطالعه و یادگیری دارند و احساس استرس کمتری در هنگام مواجهه با چالش های تحصیلی و اجتماعی دارند. علاوه بر این، پژوهش نشان داد که فعالیت های بدنی می توانند به افزایش اعتماد به نفس، تقویت انگیزه، و بهبود روابط اجتماعی در میان دانش آموزان کمک کنند. در این پژوهش، موانع مختلفی مانند فشارهای اجتماعی، محدودیت های محیطی، و تفاوت های جنسیتی شناسایی شد که می توانند مانع از تحقق تعادل مناسب میان ذهن و بدن در دانش آموزان شوند. همچنین، نتایج نشان داد که برای ارتقاء این تعادل، نیاز به برنامه ریزی های دقیق آموزشی و تربیتی، حمایت معلمان و مشاوران، و فراهم آوری زیرساخت های مناسب ورزشی در مدارس وجود دارد. در نهایت، این پژوهش بر اهمیت ایجاد تعادل ذهن و بدن در فرایند تربیت دانش آموزان تاکید دارد و بر لزوم طراحی برنامه های جامع و متناسب با نیازهای دانش آموزان در راستای ارتقاء سلامت جسمی، روانی و تحصیلی آن ها تاکید می کند. یافته ها نشان می دهند که تعادل مناسب میان ذهن و بدن می تواند به عنوان یک عامل کلیدی در پیشرفت تحصیلی و اجتماعی دانش آموزان محسوب شود.

کلیدواژه ها:

تعادل ذهن و بدن ، سلامت روان ، موفقیت تحصیلی ، انگیزه ، روابط اجتماعی ، تربیت دانش آموزان