تاثیر روش های تدریس نوین بر یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی

آموزش در مقطع ابتدایی زیربنای نظام آموزشی است و تاثیر عمیقی بر رشد شناختی ، اجتماعی و مهارتی دانش آموزان دارد. روش های تدریس سنتی و قدیمی گذشته دیگر پاسخگوی نیازهای متنوع و به روز یادگیری نیستند . این مطالعه به بررسی تاثیر روش های تدریس نوین بر یادگیری دانش آموزان نقطع ابتدایی می پردازد . باتوجه به تحولات سریع در عرصه آموزش و استفاده از شیوه های یادگیری جدید و بروز شده مانند یادگیری مشارکتی ، بازی وار سازی و فناوری های آموزشی نوین می توانند نقش موثر تری در بهبود سطح یادگیری و افزایش مشارکت و تقویت نبوغ و خلاقیت دانش آموزان داشته باشد . روش تحقیق این مطالعه مروری – تحلیلی است و با بررسی پژوهش های پیشین ، مزایا و چالش های روش های تدریس نوین را بررسی می کند . یافته ها نشان می دهد که به کارگیری این روش ها در مقایسه با شیوه های سنتی تاثیر قابل توجهی بر افزایش تعامل ، انگیزه و مشارکت دانش آموزان داشته است و نیز منجر به تعمیق یادگیری ، افزایش انگیزه و بهبود نتایج تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی می شود . همچنین نقش معلمان در اجرای سازی موثر این روش ها و نیاز به آموزش و امکانات مناسب مورد تاکید قرار گرفته است . با بروز رسانی شیوه های تدریس و تلفیق آن با فناوری ، گام موثری در جهت ارتقای یادگیری برداشته می شود که در نتیجه آن نظام تعلیم و تربیت و به تبع آن دانش آموزان و جامعه از تاثیرات مفید و مثبت آن بهره مند می شوند . این پژوهش نتیجه می گیرد که برای تحقق اثر بخشی روش های نوین تدریس در مقطع ابتدایی لازم است که سیاست گذاران آموزشی زیر ساخت های لازم را فراهم کنند و دوره های آموزشی مناسب برای اجرای درست این روش ها برای معلمان ایجاد شود و نیز بستر مناسب در کلاس درس برای ایجاد روش ها ایجاد گردد . در نهایت ترکیب هوشمندانه روش های سنتی و نوین میتواند به بهینه سازی یادگیری در دانش آموزان مقطع ابتدایی بینجامد .

کلیدواژه ها:

روشهای نوین تدریس ، یادگیری دانش آموزان مقطع ابتدایی ، فناوری آموزشی ، تحول در نظام آموزشی