هوش مصنوعی در آموزش و یادگیری

مقاله حاضر به تحلیل ظهور و کاربرد فناوری هوش مصنوعی در حوزه آموزش و پرورش می پردازد. این تحقیق، تاثیرات فناوری های جدید بر روش های یادگیری و تدریس و همچنین تکامل آن ها را مورد بررسی قرار می دهد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که هوش مصنوعی به طور فزاینده ای در موسسات آموزشی و به شکل های متنوع به کار گرفته شده است. از کامپیوترها و فناوری های مرتبط با آن ها گرفته تا سیستم های آموزشی هوشمند مبتنی بر وب، ربات های انسان نما و چت بات ها، همگی در این راستا به کار رفته اند. این فناوری ها به مربیان امکان داده اند تا وظایفی چون بررسی و ارزیابی تکالیف را به شیوه ای موثرتر و کارآمدتر انجام دهند و به این ترتیب، کیفیت فعالیت های آموزشی خود را ارتقا بخشند. علاوه بر این، با بهره گیری از یادگیری ماشینی و قابلیت سازگاری، محتوای آموزشی به گونه ای سفارشی سازی و شخصی سازی شده که به تقویت جذب و حفظ دانش در دانش آموزان منجر شده و در نهایت، تجربه یادگیری و کیفیت کلی آموزش را بهبود بخشیده است. روش تحقیق به کار رفته در این مطالعه، توصیفی و کتابخانه ای است و هدف اصلی آن، بررسی کاربردهای متنوع هوش مصنوعی در زمینه آموزش و یادگیری می باشد. نتایج حاکی از آن است که هوش مصنوعی توانسته است عملکرد دانش آموزان و معلمان را بهبود بخشیده و سطح کیفی آموزش را ارتقا دهد. همچنین مواردی که میتوان در آن ها به کمک هوش مصنوعی به عنوان دستیار مطمئن به نتایج شگرف رسید، بیان شده است.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، یادگیری ، تدریس ، تاریخچه هوش مصنوعی ، کاربرد هوش مصنوعی