روانشناسی تربیتی و نحوه کنترل اضطراب دانش آموزان در محیط مدرسه و خانه

اضطراب دانش آموزان به عنوان یکی از شایع ترین چالش های روان شناختی در محیط های آموزشی، آثار گسترده ای بر کیفیت یادگیری، تعاملات اجتماعی و رشد هیجانی آنان دارد. پژوهش حاضر با تکیه بر رویکرد تحلیلی-توصیفی، به بررسی نقش روان شناسی تربیتی در شناسایی علل اضطراب و ارائه راهکارهای کنترل آن در دو محیط اصلی زندگی کودک، یعنی خانه و مدرسه می پردازد. یافته ها نشان می دهد که سبک های فرزندپروری اقتدارگرایانه، فقدان حمایت عاطفی، فشارهای تحصیلی، ارزشیابی های نمره محور و نبود مهارت های مقابله ای، از مهم ترین عوامل زمینه ساز اضطراب مزمن در کودکان و نوجوانان هستند. همچنین، مقاله با استناد به پژوهش های داخلی و بین المللی، بر اهمیت ایجاد محیط های روانی ایمن، آموزش والدین و معلمان، و بازنگری در نظام آموزشی به عنوان راهبردهای کلیدی برای کاهش اضطراب تاکید می کند. در نهایت، مقاله بر این نکته تاکید دارد که اضطراب دانش آموزان، نه تنها یک مسئله روان شناختی فردی، بلکه پدیده ای چندلایه و اجتماعی است که نیازمند هم افزایی خانواده، مدرسه و سیاست گذاران آموزشی برای کنترل و پیشگیری موثر می باشد.

کلیدواژه ها:

اضطراب تحصیلی ، روان شناسی تربیتی ، محیط مدرسه ، سبک فرزندپروری ، سلامت روان دانش آموز