نقش انگیزش در یادگیری دانش آموزان

چکیده:انگیزش به عنوان یکی از مولفه های کلیدی در فرآیند یادگیری، نقش بنیادینی در جهت دهی رفتار، افزایش تلاش، و تداوم فعالیت های یادگیری دانش آموزان ایفا می کند. بدون انگیزه، حتی بهترین روش های آموزشی و پیشرفته ترین امکانات نیز نمی توانند به نتایج مطلوب منتهی شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر انگیزش (درون زا و بیرون زا) بر عملکرد تحصیلی و کیفیت یادگیری دانش آموزان تدوین شده است. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی بوده و با بررسی ادبیات نظری و تحلیل یافته های پژوهش های میدانی، تلاش شده ابعاد مختلف انگیزش در زمینه یادگیری واکاوی شود. یافته ها نشان می دهد که انگیزش درون زا (نظیر علاقه مندی به موضوع درس، حس کنجکاوی و هدف مندی شخصی) اثر عمیق تر و پایدارتر بر یادگیری دارد؛ در حالی که انگیزش بیرون زا (نظیر پاداش، تشویق، یا ترس از شکست) نقش تکمیل کننده در مراحل ابتدایی فرآیند یادگیری ایفا می کند. نقش معلم در شناسایی سبک انگیزشی دانش آموزان، استفاده از روش های تدریس جذاب، تقویت خودباوری، و ایجاد فضای امن روانی در کلاس، در ارتقای انگیزش تحصیلی بسیار موثر است. همچنین مدیریت انتظارات، مشارکت فعال دانش آموزان در تصمیم گیری های آموزشی، و ارتباط موثر با خانواده ها از جمله عواملی هستند که به تداوم انگیزش کمک می کنند. بر اساس نتایج، توسعه سیاست های آموزشی مبتنی بر انگیزش، بازنگری در شیوه های ارزشیابی، و افزایش حمایت های روان شناختی، می تواند به ارتقاء سطح یادگیری و کاهش افت تحصیلی منجر شود. در نهایت، پیشنهاد می شود در برنامه های درسی و تربیتی مدارس، انگیزش به عنوان عاملی بنیادی لحاظ گردد تا دانش آموزان نه تنها بهتر بیاموزند بلکه با علاقه، خلاقیت و پشتکار مسیر رشد خود را طی کنند.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، انگیزش درون زا ، انگیزش بیرون زا ، عملکرد تحصیلی