نقش آموزگار در آموزش مهارت های حل مسئله و تصمیم گیری در چارچوب آموزش مبتنی بر روان شناسی شناختی

در جهان پیچیده و پویای امروز، آموزش مهارت های حل مسئله و تصمیم گیری به عنوان یکی از ارکان اساسی تربیت کودکان، جایگاه ویژه ای یافته است. پژوهش حاضر با تمرکز بر نقش آموزگار در تقویت این مهارت ها در چارچوب روان شناسی شناختی، به بررسی شیوه هایی می پردازد که می توانند یادگیری را معنادار، پایدار و منطبق با نیازهای ذهنی و شناختی دانش آموزان رقم بزنند. روان شناسی شناختی با تاکید بر فرآیندهایی چون توجه، حافظه، تفکر و ادراک، مبنای نظری آموزش های عمیق و مهارت محور را فراهم می سازد. آموزگار در این چارچوب، نه تنها انتقال دهنده دانش، بلکه تسهیل گر یادگیری فعال، طراح موقعیت های مسئله محور، و پرورش دهنده تفکر خلاق و نقاد در کودکان است. در این مقاله ضمن تبیین مبانی نظری موضوع، چالش ها و موانع پیش روی آموزگاران نیز تحلیل شده و راهکارهایی برای بهبود فرایند آموزش این مهارت ها ارائه شده است. یافته ها نشان می دهد که آموزش نظام مند و خلاقانه مهارت های شناختی می تواند موجب بهبود پیشرفت تحصیلی، رشد شخصیت، افزایش اعتمادبه نفس و مسئولیت پذیری دانش آموزان شود. در نهایت، تغییر نگرش در نظام آموزشی و توانمندسازی آموزگاران، شرط لازم برای تحقق اهداف تربیتی نوین محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

آموزگار ، حل مسئله ، تصمیم گیری ، روان شناسی شناختی ، آموزش ابتدایی.