گنجاندن هوش مصنوعی در برنامه درسی مدارس

تحولات سریع فناوری در دهه های اخیر، به ویژه در حوزه هوش مصنوعی، نظام های آموزشی را با ضرورت بازنگری جدی در رویکردها، اهداف و محتوای درسی مواجه ساخته است. مدارس به عنوان نخستین محیط رسمی یادگیری، نقشی حیاتی در آماده سازی دانش آموزان برای زندگی و فعالیت در دنیای دیجیتال دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی ضرورت و راهکارهای گنجاندن هوش مصنوعی در برنامه درسی مدارس انجام شده است. روش تحقیق این مطالعه کیفی بوده و از تحلیل محتوای متون علمی، مصاحبه با متخصصان آموزش و فناوری و تحلیل دیدگاه معلمان استفاده شده است. نتایج نشان داد که تلفیق هوش مصنوعی در برنامه درسی نه تنها می تواند کیفیت یادگیری را ارتقاء بخشد، بلکه موجب شخصی سازی فرآیند آموزش، افزایش انگیزه تحصیلی، بهبود ارزیابی عملکرد دانش آموزان و تسهیل مدیریت آموزشی می شود. همچنین، یافته ها نشان داد که برای تحقق این هدف، نیاز به بازنگری در سیاست های آموزشی، تربیت معلمان آگاه به فناوری، توسعه زیرساخت های فنی و تدوین محتوای متناسب با سن و نیازهای دانش آموزان وجود دارد. با وجود مزایای قابل توجه، چالش هایی همچون کمبود منابع مالی، ناآشنایی معلمان، مقاومت فرهنگی و نگرانی های اخلاقی نیز در مسیر این تحول آموزشی مشاهده شد. این پژوهش پیشنهاد می کند که ادغام هوش مصنوعی در نظام آموزشی باید با نگاه تدریجی، تخصص محور و مبتنی بر پژوهش های میدانی صورت گیرد تا بتوان مدارس را به سوی آموزش موثر، فناورمحور و آینده نگر سوق داد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، برنامه درسی ، مدرسه هوشمند ، آموزش فناورمحور ، یادگیری شخصی سازی شده ، تحول آموزشی ، مهارت های آینده