کردهای سوریه و استراتژی منطقه ای حزب کارگران کردستان ترکیه

حزب کارگران کردستان ترکیه در سال ۱۹۷۸ با محور قرار دادن ایدئولوژی مارکسیسم-لنینیسم و با هدف خودمختاری و استقلال کردها در جنوب و جنوب شرقی ترکیه پایه گذاری شد. عبدالله اوجالان (سروک آپو ) رهبر حزب کارگران کردستان ترکیه که به طور مخفف از آن بعنوان پ ک ک یاد می شود همواره برای حل مسئله کردها در جنوب ترکیه و سایر نواحی خاورمیانه مانند شمال سوریه در تلاش بوده است. در این پژوهش که از روش توصیفی- تحلیلی مبتنی بر گردآوری داده ها و با استفاده از روش های کتابخانه ای - اسنادی بوده است ، به بررسی آثار منطقه ای در حوزه کردهای سوریه و استراتژی مدون حزب کارگران کردستان ترکیه ، به عنوان الگوی خود مدیریتی دموکراتیک جوامع که به طور سازمان یافته از تز و نظریه کنفدرالیسم نشات میگیرد پرداخته ایم. در گذشته با مرور وقایع سیاسی حزب کارگران کردستان ترکیه در نسخه پایان نامه کارشناسی ارشد به این نتیجه رسیده ایم که به بن بست خوردن و تحمیل هزینه های سنگین مالی و تسلیحاتی در طول مبارزات مسلحانه حزب کارگران کردستان ترکیه منجر به راه حل صلح، آتش بس و گفتگوهای مسالمت آمیز شده است. متغیر مستقل این پژوهش، استراتژی منطقه ای حزب کارگران کردستان ترکیه یا الگوی خود مدیریتی جوامع دموکراتیک برای مناطق شمال و شرق سوریه است و متغیر وابسته این پژوهش، کردهای سوریه و سایر اقوام و مذاهب شمال و شرق سوریه هستند که بر اساس جغرافیای قومیتی و فرهنگی اعراب، کردها، آشوری ها و سریانی ها می باشند سوال اصلی پژوهش این می باشد که : استراتژی منطقه ای حزب کارگران کردستان ترکیه که به عنوان یک الگو در جغرافیای قومی خاورمیانه تعریف می شود، چه تاثیری بر مناطق شمالی و شمال شرقی سوریه داشته است؟در پاسخ به سوال اصلی این فرضیه، پیشنهاد می شود که یکی از مهم ترین آثار دستگیری عبدالله اوجالان به عنوان رهبر اصلی کردهای ترکیه و سوریه، نظریه پردازی در مورد استراتژی منطقه ای این حزب یعنی مدل کنفدرالیسم دموکراتیک جوامع بوده است که در نتیجه ی بحران سوریه در نهایت به خودگردانی دموکراتیک جوامع کرد و غیر کرد در شمال و شرق سوریه منجر می شود و سیستم های ایدئولوژیک و منطقه ای در شمال و شرق سوریه بر اساس این نظام فکری و ایدئولوژی تحت تاثیر الگوی عبدالله اوجالان پایه گذاری شده اند .