روش های امیدبخشی قرآن به انسان

امید در قرآن و روایات به معنای حالت نفسانی که در انسان احساس راحتی قلب و نیز انتظار تحقق امری محبوب و خوشایند را ایجاد می کند. بنابراین؛ مسئله روش های امیدبخشی یکی از مسائل مهمی است که در قرآن کریم به وفور مورد بحث قرار گرفته است، چرا که امیدواری برخلاف یاس و ناامیدی، عاملی مهم در حرکت و زندگی انسان محسوب می شود و موجبات کوشش و فعالیت در انسان ها فراهم می کند. از سویی دیگر پیشرفت های علمی و تکنولوژی اگر چه فایده های بسیاری به همراه داشته است، اما همواره موجب افول عواطف، انزوا و درخودفرورفتگی انسان و جایگزینی غم و ناامیدی به جای شادی و امید گردیده است. مقاله حاضر با روش کتابخانه ای و رویکردی توصیفی و با هدف بیان روش های امیدواری قرآن بر انسان به این نتیجه رسیده است که: از میان مهم ترین روش های امیدبخش قرآن می توان به مواردی همچون: امید به رحمت الهی، امید به فتح و ظفر، ایجاد فعالیت هدفمند، ایجاد آرامش، ایجاد انگیزه برای دعا، امید به بخشش گناهان، ایجاد آینده نگری در انسان اشاره نمود. بنابراین نقش مهم و فوق العاده امید در زندگی انسان ها و اثربخشی آن در تقویت روحیه و ایجاد انگیزه برای رسیدن به سعادت حقیقی بشر امری غیرقابل انکار است و حقیقتی است که بر هیچ کسی پوشیده نیست.

کلیدواژه ها:

امیدواری ، ایجاد انگیزش ، ایجاد آرامش ، تقویت روحیه ، آینده نگری