بررسی تاثیر نوع بازخورد (درونی و بیرونی) بر عملکرد و یادگیری مهارت سرویس والیبال

بازخورد به عنوان یکی از مولفه های کلیدی در فرآیند یادگیری مهارت های ورزشی شناخته می شود که می تواند نقش بسزایی در بهبود عملکرد ورزشکاران داشته باشد. این پژوهش به بررسی تاثیر نوع بازخورد شامل بازخورد درونی (خودتنظیمی و خودارزیابی) و بازخورد بیرونی (دریافت اطلاعات از مربی یا ابزارهای کمکی) بر عملکرد و یادگیری مهارت سرویس والیبال می پردازد. در این مطالعه، گروهی از ورزشکاران مبتدی به دو دسته تقسیم شدند؛ گروه اول بازخورد درونی دریافت کردند و گروه دوم از بازخورد بیرونی بهره مند شدند. عملکرد مهارت سرویس والیبال در مراحل مختلف تمرین اندازه گیری و ثبت گردید. نتایج نشان داد که بازخورد درونی موجب افزایش خودآگاهی ورزشکاران نسبت به حرکات و تکنیک های خود شده و این امر باعث تثبیت مهارت و یادگیری عمیق تر می گردد. از سوی دیگر، بازخورد بیرونی به عنوان محرکی قوی در بهبود سریع تر تکنیک ها عمل کرد اما در بلندمدت اثرات آن در تثبیت یادگیری کمتر از بازخورد درونی بود. همچنین، ترکیب مناسبی از بازخورد درونی و بیرونی می تواند باعث ارتقای قابل توجهی در عملکرد مهارت سرویس والیبال شود. این پژوهش تاکید می کند که مربیان و ورزشکاران باید ضمن توجه به بازخورد بیرونی، به توسعه مهارت های خودارزیابی و بازخورد درونی توجه ویژه ای داشته باشند تا یادگیری پایدار و کارآمد مهارت ها تحقق یابد. علاوه بر این، فراهم کردن شرایط تمرینی مناسب که امکان بازخورد درونی را تقویت کند، می تواند به بهبود عملکرد ورزشی کمک شایانی کند. یافته های این تحقیق می تواند راهنمایی کاربردی برای مربیان، ورزشکاران و پژوهشگران حوزه تربیت بدنی و ورزش باشد تا با شناخت بهتر انواع بازخورد، فرآیند یادگیری و آموزش مهارت های ورزشی بهبود یابد.

کلیدواژه ها:

بازخورد درونی ، بازخورد بیرونی ، یادگیری مهارت ، عملکرد ورزشی ، سرویس والیبال