چگونه توانستیم از طریق روش های نوین تدریس مشارکت فعال یا بارش مغزی علاقه به یادگیری را در دانش آموزان ارتقا بخشم

در این اقدام پژوهی به بررسی و تحلیل یکی از مهم ترین چالش های آموزشی یعنی«کاهش علاقه به یادگیری در میان دانش آموزان» پرداخته ام. تجربه ی تدریس در یک کلاس با سطح پایین مشارکت و انگیزه، وادارم کرد تا با رویکردی نظام مند، به شناسایی علل این بی علاقگی و ارائه راهکارهای موثر برای ارتقای آن بپردازم. در اولین مرحله با استفاده از مشاهده مستقیم، گفتگو با دانش آموزان، بررسی عملکرد درسی و نظرسنجی، عوامل فردی، خانوادگی، روانی و آموزشی موثر در کاهش علاقه مندی شناسایی شد. سپس مجموعه ای از راهکارها شامل تنوع بخشی به روش تدریس، استفاده از فعالیت های گروهی، بهره گیری از بازی و تکنولوژی، تقویت تعامل عاطفی و ایجاد پیوند بین محتوای درسی و زندگی واقعی طراحی و به کار گرفته شد. پس از اجرای این اقدامات، با ارزشیابی مستمر شامل مقایسه ی رفتار و عملکرد قبل و بعد از مداخله، تحلیل بازخورد دانش آموزان و خانواده ها و بررسی کیفی و کمی نتایج، بهبود محسوس در میزان علاقه مندی، مشارکت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مشاهده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که علاقه به یادگیری، مفهومی قابل پرورش است و با ایجاد محیطی جذاب، انسانی و معنادار، می توان دانش آموزان را از حالت انفعال به مشارکت فعال در یادگیری سوق داد.

کلیدواژه ها:

علاقه به یادگیری ، انگیزش تحصیلی ، تدریس ، مشارکت فعال ، اقدام پژوهی