چگونه توانستیم از طریق روش های نوین تدریس مبتنی بر بارش مغزی یا فعال یادگیری انگیزه تحصیلی دانش آموزان را ارتقا بخشیم

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روش های نوین تدریس بر انگیزه تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه انجام شد. مطالعه حاضر از روش تحقیق ترکیبی (کمی-کیفی) استفاده کرد و داده ها از طریق پرسشنامه انگیزه تحصیلی هارتر، مصاحبه نیمه ساختاریافته، و مشاهده سیستماتیک جمع آوری شدند. جامعه آماری شامل ۳۰۰ دانش آموز و ۳۰ معلم از مدارس متوسطه تهران بود که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. نتایج نشان داد که اجرای روش های نوین مانند یادگیری پروژه محور، کلاس معکوس، و گیمیفیکیشن منجر به افزایش ۲۶ درصدی انگیزه تحصیلی، رشد ۴۳ درصدی مشارکت کلاسی، و کاهش ۶۵ درصدی رفتارهای انفعالی شد. تحلیل کیفی نیز سه مضمون اصلی را آشکار کرد: لذت یادگیری، احساس شایستگی، و تعامل اجتماعی موثر. این یافته ها با نظریه خودتعیین گری دسی و ریان و مدل انتظار-ارزش اکلس و ویگفیلد همسو بودند

کلیدواژه ها:

روش های نوین تدریس ، انگیزه تحصیلی ، دوره متوسطه ، یادگیری فعال ، مشارکت دانش آموزی ، پژوهش ترکیبی