چگونه توانستم اختلال رفتاری و روانی استرس در دانش آموزان و عدم مشارکت در فعالیت های گروهی را در کلاس درس برطرف نمایم؟

این اقدام پژوهی با هدف بررسی و کاهش اختلال رفتاری و روانی استرس دانش آموزان ابتدایی در کلاس درس و همچنین افزایش مشارکت دانش آموزان در فعالیت های گروهی در کلاس درس انجام شد. در ابتدا با مشاهده های مکرر، مصاحبه با معلمان و توزیع پرسش نامه های استاندارد تشخیص استرس، مشخص شد که بسیاری از دانش آموزان به ویژه در زمان امتحانات و قبل از پرسش های کلاسی دچار اضطراب و استرس شدیدی می شوند و همین مسئله موجب کاهش اعتمادبه نفس، انزوا و کاهش مشارکت در فعالیت های جمعی آنان شده است. در این راستا، با بهره گیری از راهکارهای روان شناسی آموزشی مانند آموزش مهارت های آرام سازی، مشارکت در فعالیت های شاد و گروهی و همکاری با والدین، تلاش شد تا استرس کاهش یابد و محیطی آرام و امن در کلاس ایجاد شود. پس از اجرای این راهکارها، نتایج نشان داد که استرس دانش آموزان به طور چشمگیری کاهش یافت و میزان مشارکت آنان در کلاس به ویژه در فعالیت های گروهی و درسی افزایش پیدا کرد. همچنین، عملکرد تحصیلی آنان در آزمون های دوره ای و پایانی بهتر شد. تحلیل داده ها و مقایسه نمرات و مشارکت قبل و بعد از مداخله ها نیز گویای اثربخشی راهکارهای پیشنهادی بود. این پژوهش نشان می دهد که با برنامه ریزی مناسب، مشاوره هدفمند و استفاده از روش های فعال آموزشی، می توان به بهبود وضعیت روانی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی کمک موثری کرد.

کلیدواژه ها:

استرس دانش آموزی ، مشارکت گروهی ، اختلالات رفتاری و روانی ، دانش آموز ابتدایی ، اقدام پژوهی