چالش ها و فرصت های گنجاندن آموزش مهارت های زندگی در ساختار محتوای درسی مدارس

در قرن بیست و یکم، نظام های آموزشی بیش از هر زمان دیگر با ضرورت تربیت انسان هایی مواجه اند که نه تنها از دانش نظری برخوردار باشند، بلکه از مهارت های زندگی برای مواجهه با چالش های پیچیده اجتماعی، روانی و اخلاقی نیز بهره مند شوند. در این میان، آموزش مهارت های زندگی به عنوان یکی از ارکان تربیت انسان چندبعدی و کارآمد، جایگاه فزاینده ای در رویکردهای نوین تعلیم و تربیت یافته است. سازمان جهانی بهداشت، یونسکو و دیگر نهادهای بین المللی نیز بر اهمیت آموزش مهارت هایی مانند تصمیم گیری، حل مسئله، تفکر انتقادی، مدیریت هیجانات و مهارت های ارتباطی تاکید داشته اند.در ایران نیز اسناد بالادستی نظیر «سند تحول بنیادین آموزش و پرورش» و «برنامه درسی ملی» بر تلفیق مهارت های زندگی با آموزش رسمی تاکید کرده اند، با این حال، اجرای عملی این رویکرد همچنان با چالش هایی ساختاری، فرهنگی و محتوایی مواجه است. از جمله مهم ترین موانع می توان به تمرکز بیش از حد بر محتوای درسی نظری، نبود معلمان متخصص در این حوزه، محدودیت زمان آموزشی، و عدم ارزیابی های هدفمند اشاره کرد. در عین حال، فرصت هایی همچون انعطاف پذیری برنامه درسی جدید، استقبال جامعه از آموزش های کاربردی، و رشد فناوری های آموزشی، زمینه را برای تحول در این حوزه فراهم آورده اند.

کلیدواژه ها:

مهارت های زندگی ، برنامه درسی مدارس ، آموزش و پرورش نوین ، چالش های اجرایی