تاثیر بهره گیری از روش نمایش نامه خوانی در آموزش متون کلاسیک فارسی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر استفاده از روش نمایش نامه خوانی در آموزش متون کلاسیک فارسی بر بهبود فهم و علاقه مندی دانش آموزان است. این روش با ایجاد فضای تعاملی و نمایشی، به دانش آموزان کمک می کند تا با متون کلاسیک به صورت فعال تری درگیر شوند و مفاهیم و مضامین آثار را بهتر درک کنند. در این مطالعه، گروهی از دانش آموزان به دو دسته آزمایش و کنترل تقسیم شدند؛ گروه آزمایش با بهره گیری از روش نمایش نامه خوانی و گروه کنترل با روش های سنتی آموزش دیدند. نتایج حاصل از آزمون های پیش آزمون و پس آزمون نشان دهنده افزایش قابل توجه در فهم متون و انگیزه یادگیری گروه آزمایش بود. بنابراین، استفاده از نمایش نامه خوانی به عنوان یک روش فعال آموزشی می تواند نقش موثری در تدریس متون کلاسیک فارسی داشته باشد و پیشنهاد می شود در برنامه های آموزشی ادبیات به کار گرفته شود. روش نمایش نامه خوانی با ایجاد فضای تعاملی، توانسته است فهم و علاقه مندی دانش آموزان به متون کلاسیک فارسی را افزایش دهد. این پژوهش نشان داد که استفاده از این روش نسبت به شیوه های سنتی موجب ارتقای مهارت های تحلیلی و انگیزه یادگیری می شود. بنابراین، نمایش نامه خوانی روشی موثر در آموزش ادبیات کلاسیک است.

کلیدواژه ها:

نمایش نامه خوانی ، آموزش متون کلاسیک ، فهم ادبیات ، یادگیری فعال ، انگیزه دانش آموزان.