تدریس با استفاده از بازی: افزایش مشارکت در کلاس

این پژوهش به بررسی نقش بازی های آموزشی در افزایش مشارکت و تعامل دانش آموزان در محیط کلاس میپردازد. در سالهای اخیر، استفاده از عناصر بازی وارسازی در فرآیند تدریس به عنوان راهکاری موثر برای جلب توجه و ایجاد انگیزه در یادگیرندگان مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف تحلیل تاثیر این روش بر سطح مشارکت، کیفیت یادگیری و فضای روانی-اجتماعی کلاس انجام شده است. روش تحقیق این مطالعه بر پایه یک رویکرد ترکیبی استوار است که در آن از ابزارهای مختلفی شامل مشاهده نظام مند، بررسی های میدانی و جمع آوری نظرات ذینفعان آموزشی استفاده شده است. داده های کیفی از طریق تحلیل تعاملات کلاسی و بازخوردهای مشارکت کنندگان گردآوری شده، در حالی که داده های کمی تغییرات سطح مشارکت و نگرش ها را مورد سنجش قرار داده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که پیاده سازی بازیهای آموزشی در فرآیند تدریس منجر به تحول چشمگیری در سطح مشارکت دانش آموزان شده است. ایجاد فضای بازیگونه نه تنها میزان تعامل فعال یادگیرندگان با محتوای آموزشی را افزایش داده، بلکه به کاهش قابل توجه اضطراب تحصیلی و بهبود نگرش نسبت به فرآیند یادگیری انجامیده است. معلمان گزارش داده اند که این روش امکان ارزیابی بهتر و سریعتر پیشرفت دانش آموزان را فراهم آورده است. از منظر یادگیری، استفاده از بازیها به درک عمیق تر مفاهیم و ماندگاری بیشتر آموخته ها منجر شده است. این روش همچنین مهارت های جانبی همچون کار تیمی، تفکر خلاق و حل مسئله را در دانش آموزان تقویت کرده است. تغییر محسوس در جو کلاس و افزایش تمایل به مشارکت از دیگر نتایج قابل توجه این پژوهش بوده است. این مطالعه نتیجه میگیرد که بازی وارسازی فرآیند تدریس میتواند به عنوان یک راهبرد آموزشی موثر، هم برای افزایش کمی مشارکت و هم برای ارتقای کیفی یادگیری به کار گرفته شود. پژوهشگران پیشنهاد میکنند که در مطالعات آینده، سازوکارهای دقیقتر تاثیر این روش بر گروه های سنی مختلف و دروس گوناگون مورد بررسی قرار گیرد. همچنین توجه به چگونگی یکپارچه سازی موثر بازیها با اهداف آموزشی خاص، زمینه مناسبی برای تحقیقات بعدی به شمار میرود.

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، معلم ، بازخورد سریع ، آموزش.