تحلیل تاثیر سبک رهبری آموزشی آموزگار ابتدایی بر انسجام کلاس و مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند یادگیری

شمار می آید. این مقاله با هدف بررسی تاثیر سبک های رهبری آموزشی، به ویژه سبک های مشارکتی و تحول آفرین، بر انسجام اجتماعی کلاس و مشارکت فعال دانش آموزان در فرایند یادگیری انجام شده است. در این پژوهش، ابعاد روانی-اجتماعی دانش آموزان ابتدایی، نیازهای آن ها در محیط یادگیری، و نقش آموزگار به عنوان رهبر کلاس به طور دقیق تحلیل شده است.نتایج نشان می دهد که سبک رهبری مشارکتی و تحول آفرین، با ایجاد فضای باز و تعامل محور، زمینه را برای افزایش حس تعلق، مسئولیت پذیری و اعتماد متقابل میان دانش آموزان فراهم می سازد. این امر به انسجام اجتماعی بیشتر در کلاس و ارتقای کیفیت روابط بین دانش آموزان منجر می شود و مشارکت فعال آنان را در فعالیت های یادگیری به طرز چشمگیری افزایش می دهد. از سوی دیگر، سبک های رهبری اقتدارگرا و کنترل محور، به کاهش انگیزه و مشارکت دانش آموزان دامن زده و انسجام کلاس را تحت تاثیر منفی قرار می دهد.این مقاله بر اهمیت سرمایه گذاری در توانمندسازی آموزگاران و ارتقای مهارت های رهبری تاکید دارد و معتقد است که تحول در سبک رهبری آموزگار می تواند به ایجاد محیطی پویا، مشارکتی و خلاق منجر شده و کیفیت آموزش را در دوره ابتدایی به طور چشمگیری ارتقا دهد.

کلیدواژه ها:

رهبری آموزشی ، انسجام اجتماعی ، مشارکت فعال ، آموزگار ابتدایی ، سبک رهبری.