تحلیل تجربه زیسته آموزگاران از مدیریت احساسات در کلاس های پرتنش دوره ابتدایی

کلاس های دوره ابتدایی یکی از پرتنش ترین محیط های آموزشی هستند که در آن، معلمان روزانه با چالش های هیجانی متعددی مواجه اند؛ از جمله نافرمانی دانش آموزان، فشارهای والدین، تراکم درسی، و فقدان حمایت روانی. در این میان، توانایی مدیریت احساسات، به ویژه در لحظات حساس و پراسترس، از اهمیت حیاتی برخوردار است. هدف این پژوهش، تحلیل تجربه زیسته آموزگاران ابتدایی از شیوه های مدیریت احساسات شان در موقعیت های پرتنش کلاسی است.پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی تفسیری انجام شد. مشارکت کنندگان شامل ۱۲ آموزگار دوره ابتدایی بودند که با استفاده از نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته عمیق گردآوری، و با روش تحلیل مضمون براون و کلارک مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها نشان داد که آموزگاران از راهبردهای مختلفی مانند سرکوب هیجان، بازسازی شناختی، مکث هدفمند، و گفت وگوی درونی برای مدیریت احساسات خود بهره می برند. همچنین، تجربه های آنان حاکی از فشار روانی مداوم، احساس تنهایی حرفه ای، و نبود حمایت ساختاری از سوی نظام آموزش و پرورش بود. در عین حال، برخی معلمان با استفاده از مهارت های خودآگاهی هیجانی توانسته اند این موقعیت ها را به فرصت هایی برای رشد حرفه ای و تربیتی تبدیل کنند.نتایج پژوهش ضرورت بازنگری در نظام تربیت معلم و طراحی آموزش هایی در زمینه هوش هیجانی و سلامت روان حرفه ای را برجسته می سازد. مدیریت احساسات، مهارتی حیاتی برای حفظ کیفیت تدریس، سلامت روان معلم و ساختن یک محیط یادگیری انسانی تر است.

کلیدواژه ها:

مدیریت احساسات ، آموزگار ابتدایی ، کلاس پرتنش ، تجربه زیسته ، تنظیم هیجان ، پدیدارشناسی