تحلیل تطبیقی روش های ارزشیابی توصیفی و نمره ای در عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

هدف از این پژوهش، تحلیل تطبیقی روش های ارزشیابی توصیفی و نمره ای و بررسی تاثیر آن ها بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان ابتدایی است. با توجه به تغییرات بنیادین در نظام آموزشی و تاکید بر یادگیری عمیق، ارزشیابی توصیفی به عنوان جایگزینی برای نظام نمره ای سنتی معرفی شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی و جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه های سوم تا ششم ابتدایی در مدارس مختلف کشور بوده است. نمونه گیری به صورت خوشه ای انجام شده و ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های استاندارد، مصاحبه با معلمان و تحلیل عملکرد تحصیلی دانش آموزان در دروس فارسی، ریاضی و علوم بوده است. که ارزشیابی توصیفی موجب افزایش انگیزش درونی، کاهش اضطراب امتحان، تقویت خودپنداره مثبت و ارتقاء مهارت های تفکر انتقادی در دانش آموزان می شود. در مقابل، نظام نمره ای گرچه ساختار مشخص تری برای سنجش فراهم می کند، اما اغلب منجر به رقابت ناسالم، اضطراب، و یادگیری سطحی می گردد. یافته ها همچنین بیانگر آن بودند که معلمان در شیوه توصیفی فرصت بیشتری برای بازخورد هدفمند دارند و نقش فعال تری در فرایند یاددهی-یادگیری ایفا می کنند. با این حال، چالش هایی نظیر بار کاری بیشتر معلمان، نیاز به آموزش تخصصی، و ضعف در ابزارهای استاندارد ارزشیابی از جمله نقاط ضعف روش توصیفی محسوب می شود. در مقابل، ارزشیابی نمره ای همچنان برای تعیین سطح و رتبه بندی در آزمون های ملی و بین المللی کارآمدتر ارزیابی می گردد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، ارزشیابی نمره ای (سنتی) ، عملکرد تحصیلی ، انگیزش درونی ، یادگیری عمیق.