تحلیل رابطه مشارکت والدین با بهبود عملکرد آموزشی دانش آموزان

هدف اصلی این پژوهش بررسی و تحلیل رابطه میان مشارکت والدین در فرآیند آموزشی فرزندان و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. در سال های اخیر، مشارکت والدین به عنوان یکی از ارکان اصلی موفقیت تحصیلی شناخته شده است. این مشارکت می تواند به اشکال مختلفی مانند حضور در جلسات مدرسه، کمک در انجام تکالیف، گفت وگوی منظم با معلمان، و ایجاد فضای حمایتی در خانه نمود یابد. بر اساس یافته های پژوهش های متعدد، میزان مشارکت والدین ارتباط مستقیمی با پیشرفت تحصیلی، افزایش انگیزه، کاهش افت تحصیلی، و بهبود مهارت های اجتماعی دانش آموزان دارد.در این مطالعه، با استفاده از روش توصیفی–تحلیلی و با بهره گیری از ابزار پرسش نامه استاندارد، داده های مورد نیاز از والدین و دانش آموزان مقطع ابتدایی و متوسطه گردآوری شد. جامعه آماری تحقیق شامل ۳۰۰ دانش آموز و والدین آنان از مدارس دولتی و غیردولتی بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری همبستگی و رگرسیون انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که میان میزان مشارکت والدین و عملکرد تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.همچنین مشخص شد که نوع مشارکت نیز اهمیت دارد؛ به گونه ای که حمایت عاطفی، تشویق مستمر، و نظارت منظم بر وضعیت درسی، تاثیر بیشتری نسبت به حضور صرف در مدرسه یا کمک محدود در انجام تکالیف دارد. یافته های این پژوهش ضرورت طراحی برنامه های آموزشی برای والدین و ایجاد ساختارهای تشویقی در مدارس جهت جلب مشارکت آنان را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، حمایتی ، تشویق مستمر