تحلیل عملکرد مدیر آموزگار ابتدایی در ارتقای فرهنگ مدرسه با رویکرد روانشناسی مثبت نگر

فرهنگ مدرسه به عنوان یکی از مولفه های کلیدی در بهبود کیفیت آموزش و پرورش، نقش بسیار مهمی در شکل دهی رفتارها، نگرش ها و عملکرد معلمان و دانش آموزان دارد. مدیر آموزگار ابتدایی، با جایگاه ویژه ای که در مدیریت مدرسه دارد، می تواند با بهره گیری از رویکردهای نوین مدیریتی، به ویژه روان شناسی مثبت نگر، در ارتقای فرهنگ مدرسه نقش موثری ایفا کند. روان شناسی مثبت نگر با تمرکز بر تقویت نقاط قوت، ایجاد انگیزه، ارتقای رفاه روانی و روابط مثبت، بستری مناسب برای تحول فرهنگی در مدرسه فراهم می آورد. این رویکرد، علاوه بر بهبود سلامت روانی اعضای مدرسه، زمینه ساز افزایش مشارکت، خلاقیت و یادگیری معنادار در محیط آموزشی است. هدف این پژوهش، تحلیل عملکرد مدیر آموزگار ابتدایی در ارتقای فرهنگ مدرسه با رویکرد روان شناسی مثبت نگر است. در این مسیر، چالش هایی نظیر مقاومت در برابر تغییر، کمبود آموزش تخصصی، فشارهای بیرونی و ضعف ارتباطات میان مدرسه و خانواده مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین راهکارهای اجرایی موثر شامل آموزش و توانمندسازی مدیران، تغییر تدریجی فرهنگ سازمانی، جلب مشارکت والدین، بهبود محیط مدرسه و تعریف شاخص های ارزیابی فرهنگ مثبت نگر، مطرح و تحلیل شده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد که به کارگیری رویکرد روان شناسی مثبت نگر توسط مدیران آموزشی، ضمن ارتقای کیفیت فرهنگی مدرسه، باعث افزایش رضایت شغلی معلمان و تقویت سلامت روان دانش آموزان می شود و در نهایت به بهبود مستمر فرآیندهای یاددهی-یادگیری کمک می کند. بنابراین، توجه ویژه به آموزش مهارت های مثبت نگر و ایجاد فضای حمایتگرانه و مشارکتی در مدارس ابتدایی، از ضروریات مهم در جهت تحقق اهداف تربیتی و آموزشی است.

کلیدواژه ها:

مدیریت آموزشی ، روان شناسی مثبت نگر ، فرهنگ مدرسه ، ارتقای کیفیت ، مدیر آموزگار.