تحلیل و بررسی مهارت های ارتباطی در تربیت دانش آموزان

ارتباط، اساس تعاملات انسانی و زیربنای شکل گیری روابط اجتماعی پایدار و موثر در جوامع است. در فرآیند رشد و تربیت فرزندان و دانش آموزان، مهارت های ارتباطی نقش بی بدیلی ایفا می کنند؛ چرا که بدون ارتباط سالم و هدفمند، نه تنها تربیت موثر حاصل نمی شود، بلکه بستر بروز بسیاری از مشکلات رفتاری، هیجانی و تحصیلی نیز فراهم می گردد شعبانی، ۱۳۹۸. ارتباط موثر میان والدین، معلمان و کودکان، بستری مناسب برای پرورش عاطفی، اجتماعی و شناختی آنان ایجاد می کند و موجب می شود فرزندان در محیطی امن و قابل پیش بینی رشد یابند.مهارت های ارتباطی مجموعه ای از توانایی ها و فنونی هستند که به افراد کمک می کنند تا پیام های خود را به شیوه ای روشن، موثر و محترمانه منتقل کرده و هم زمان، توانایی درک پیام های دیگران را نیز داشته باشند سلیمانی و حسینی، ۱۳۹۷. این مهارت ها شامل مواردی همچون گوش دادن فعال، همدلی، بازخورد مناسب، زبان بدن، گفت وگوی موثر، کنترل خشم و توانایی حل مسئله می شوند که هر یک از آن ها در فضای تربیتی اهمیت ویژه ای دارند. مطالعات متعددی نشان داده اند که میان کیفیت مهارت های ارتباطی والدین و معلمان با سطح سلامت روانی، عزت نفس، و عملکرد تحصیلی کودکان رابطه ای معنادار وجود دارد

کلیدواژه ها:

معلم ، مهارت ، تربیت فرزندان ، دانش آموزان.