تحلیل نقش آموزگار ابتدایی در ایجاد محیط یادگیری شاد، انگیزشی و حمایت گر برای پرورش روحیه یادگیری در کودکان

یادگیری در دوران ابتدایی، زیربنای رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی کودکان است و کیفیت محیط یادگیری در این دوره تاثیر شگرفی بر نگرش و عملکرد تحصیلی آنان دارد. پژوهش حاضر به تحلیل نقش آموزگار ابتدایی در ایجاد محیطی شاد، انگیزشی و حمایت گر پرداخته و بر اهمیت این فضا در پرورش روحیه یادگیری در کودکان تاکید دارد. آموزگار نه تنها منتقل کننده دانش، بلکه مهم ترین عامل انسانی در ایجاد فضای عاطفی، تعاملی و یادگیری محور کلاس درس است. او با ایجاد روابط مثبت، تشویق یادگیری فعال، بهره گیری از روش های خلاقانه، فراهم سازی فرصت های مشارکت گروهی و توجه به تفاوت های فردی، می تواند کلاس را به محیطی الهام بخش و تقویت کننده انگیزش درونی تبدیل کند.در این پژوهش نشان داده می شود که محیط شاد و حمایت گر می تواند زمینه ساز رشد مهارت های اجتماعی، همکاری گروهی، خلاقیت، اعتماد به نفس و حس تعلق به مدرسه در کودکان باشد. همچنین، تاکید شده است که در فضای یادگیری مثبت، یادگیری عمیق و ماندگار امکان پذیرتر است، چرا که دانش آموز با احساس امنیت و انگیزه درگیر فرایند یادگیری می شود. با این حال، ایجاد چنین محیطی با چالش هایی نظیر محدودیت های ساختاری، فشارهای درسی، نبود حمایت کافی از معلمان و تفاوت های فردی دانش آموزان مواجه است.در پایان، مقاله با ارائه راهکارهایی چون توانمندسازی آموزگاران، استفاده از روش های تدریس فعال، ارتقاء تعامل خانه و مدرسه و اصلاح سیاست های آموزشی، مسیرهایی برای ارتقای کیفیت محیط یادگیری ابتدایی پیشنهاد می دهد. این پژوهش بر این باور است که سرمایه گذاری در ایجاد محیطی شاد و انگیزشی، سرمایه گذاری در تربیت نسل آینده ای توانمند، خلاق و باانگیزه است.

کلیدواژه ها:

آموزگار ابتدایی ، محیط یادگیری شاد ، انگیزش درونی ، یادگیری عمیق ، مهارت های اجتماعی.